Suakin-Ras Abu Soma in Egypte dag 6

In de loop van de dag komt er een bruikbare wind uit het zuidoosten. Die zagen we even niet aankomen bij de voorspellingen. Het is heerlijk zeilweer, waarbij het grootzeil volledig is uitgeboomd en vast staat op de bulletalie en de yankee te loevert staat op de spinakerboom. Wel moeten we af en toe gijpen omdat de wind nog al veranderlijk is van richting. Het gaat op een bepaald moment echter zo hard, dat we besluiten het grootzeil meer te reven omdat we anders te vroeg aankomen.

Onze ankerplek bij Ras Abu Soma, uitstekende ankergrond.

Met het grootzeil op het 3e rif en de yankee grotendeels weggedraaid zeilen we rustig de nacht door. Als ik lig te slapen draait de wind binnen een paar seconden naar het westen en moeten we de stand van de zeilen aanpassen. De spinakerboom bergen we op. Later draait de wind nog verder zodat we scherp aan de wind moeten gaan zeilen. De laatste uren is het even aanpoten op deze koers met 15-20 kn wind op kop. Van slapen komt niet veel meer. De laatste mijlen varen we op de motor naar onze eindbestemming, Ras Abu Soma. Een heerlijke baai met hotels, resorts, een golfbaan en volop watersport activiteiten. Helaas mogen wij niet aan land omdat we niet ingeklaard zijn. Niet veel later ligt het anker diep in de zandgrond.

Positie                    : 13°25.668’N 042°40.148’E
Log                        : 28.345 nm (104 nm gezeild)
Motoruren              : 817,7 h
Tijd                        : 08:20 uur LT 06:20 uur UTC

Voor de statistieken van de 2e etappe van deze tocht:

Gezeilde afstand                 : 481 nm
Aantal motoruren               : 46,2 h
Reisduur                             : 4 dagen, 2 uur en 35 minuten
Gemiddelde snelheid          : 4,86 NM
Aantal gevangen vissen       : 1
Aantal verspeelde lures       : 0

Suakin-Ras Abu Soma in Egypte dag 5

Vandaag was er haast geen bruikbare wind en hebben we dus grotendeels op de motor gevaren. Af en toe kon er wat gezeild worden, maar het hield niet over. Via de SSB-radio hebben we weersinformatie binnengehaald. De harde windvoorspelling aan het einde van de reis is wat afgezwakt en komt ook iets later. De laatste 24 uur kunnen we waarschijnlijk weer volop zeilen.

Woorden schieten hier te kort.

's-Morgens hebben we bezoek gehad van een klein groepje dolfijnen. Ondanks een omweg van 58 nm, omdat we de eerste twee dagen volop gezeild hebben, varen we nu weer midden in de groep. De Zwerver ligt achter ons en de andere twee voor ons. We zien ze op de AIS en we spreken elkaar via VHF-kanaal 69. Voor het diner eten we gebakken vis. De nacht verloopt verder rustig. Tijdens mijn tweede wacht komt de zon op, zelden heb ik zo'n mooie zonsopkomst gezien. Als ik 'na mijn 2e slaapperiode wakker wordt is het opnieuw een stralende dag.

Positie                    : 25°22.534’N 034°58.501’E
Log                        : 28.254 nm (116 nm gevaren, nog 104 nm te gaan)
Motoruren              : 811,1 h (21,1 uur motor gebruik)
Tijd                        : 09:00 uur LT 07:00 uur UTC

Suakin-Ras Abu Soma in Egypte dag 4

Deze dag is relatief rustig verlopen, We moesten, terwijl we op de motor voeren, één keer uitwijken voor twee achter elkaar aanvarende vrachtschepen. Door de koers iets te verleggen en het toerental wat terug te nemen, konden we ze voldoende ruimte geven. Vandaag konden we 10 uurtjes zeilen, de rest hebben we op de motor moeten varen omdat er haast geen wind was. Wel hebben we de zeilen laten staan zodat deze ondersteunde bij het varen op de motor. We proberen al zeilend er alles uit te halen wat er in zit, wat soms best wel een uitdaging is.

Een mooie vrouwelijke Mahi Mahi. Bij mannetjes is de kop
meer geblokt, dus vierkanter,

Vandaag hebben we gevist en een mooie Mahi Mahi gevangen, groot genoeg om er twee dagen van te kunnen eten. Sonja dacht dat ons kunstaasje boven het water uitkwam omdat er wat glinsterde Bij nader inzien bleek het deze Mahi Mahi te zijn die er waarschijnlijk al enige tijd aan hing. Het binnenhalen ging dan ook heel gemakkelijk. Voor de warme maaltijd heb ik pannenkoeken gebakken van 300 gr bloem en de rest van de ingrediënten zoals eerder vermeld in ons Blog. Hiermee kon ik 8 pannenkoeken bakken. Drie teveel dus. Volgende keer start ik met 200 gr. bloem. We zijn zeilend de nacht in gegaan. Helaas draaide de wind halverwege de nacht en ging pal tegen staan met 4-6 kn. We hebben de motor gestart en zo verder gegaan. Toen ik 's-morgens wakker werd was het opnieuw een stralende dag met 4-6 kn uit het Noordwesten.

Positie                    : 23°44.184’N 036°03.846’E
Log                        : 28.156 nm (127 nm gezeild, nog 220 nm te gaan)
Motoruren              : 790,0 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 07:00 uur UTC

Suakin-Ras Abu Soma in Egypte dag 3

De Incentive zeilt vlak achter ons als we vertrekken.

Vandaag beginnen we aan de tweede etappe naar Ras Abu Soma, één van de vijf ankerplekken die we in Egypte mogen aandoen zonder in te klaren. Een afstand van 422 nm die, gezien het feit dat wij gaan zeilen en moeten opkruisen, wel wat langer zal gaan worden. We willen proberen zo veel mogelijk te zeilen om op die manier brandstof te besparen. We zijn al vroeg uit de veren en om 05:45 uur is het anker opgeborgen en varen we de ankerbaai uit. Met vier zeiljachten op een rij zijn we onderweg. De eerst 15 nm voert ons tussen diverse riffen door. Gelukkig zijn er boeien geplaats bij de riffen zodat je weet waar de riffen liggen. Omdat de wind, zeer onverwacht, uit de goede hoek komt, zijn niet veel later het grootzeil gehesen en de yankee uitgerold. We zeilen tussen de riffen door, alles is bezeild, wat een cadeautje.

De Ikinoo wordt gestuurd door de windvaan, beter en
koers vaster zouden wij het niet kunnen.

Als we eenmaal de eerste 15 nm gezeild hebben en we op open zee komen, komt de wind even later uit de richting die voorspel is. Wij zeilen verder en we zien de Rosa II direct bakboord uit gaan langs de kust. De Zwerver en de Incentive volgen ons nog een tijdje. Na een aantal uren haakt de Incentive af en gaat overstag richting de kust. Een aantal uren later volgt de Zwerver. Wij blijven door zeilen en steken zelfs enige tijd de scheepsvaartroute over. Al zeilend gaan we rustig de nacht in, waarbij we continu opletten op de
windrichting om optimaal gebruik te kunnen maken van de wind om meer noordelijk te komen. Midden in de nacht is er te weinig wind om te zeilen en moeten we een paar uurtjes op de motor varen. Als ik 's-morgens wakker wordt zijn we opnieuw aan het zeilen. Het is opnieuw een prachtige zonnige dag.

Positie                    : 22°31.439’N 037°49.558’E
Log                        : 28.054 nm (134 nm gezeild in 15 uur, nog 347 nm te gaan)
Motoruren              : 775,4 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 07:00 uur UTC

Suakin-Ras Abu Soma in Egypte dag 1 en 2

Nadat we de Ikinoo volledig hebben volgegooid met diesel, water en de voorraden groente en fruit hebben aangevuld, wordt het tijd om Suakin te verlaten. Langer in deze trieste omgeving blijven heeft geen enkele zin. Opnieuw vertrekken de drie zusterschepen van Koopmans sr., te weten de Zwerver, de Incentive en de Ikinoo, gezamenlijk voor een tocht van 590 nm naar een ankerplek in Egypte genaamd Ras Abu Soma. Wij willen niet in Egypte inklaren omdat dit ons us$1.000 per boot kost. Zodoende kunnen wij niet aan land gaan. Wel zijn er een vijftal ankerplaatsen toegewezen waar we het anker mogen uitgooien voor een rustperiode of om slecht weer te ontwijken. Ras Abu Soma is de eerste ankerplek vanaf de grens met Sudan, waar we mogen ankeren. Het ligt vlak bij de ingang van de Golf van Suez. Vanaf de ankerplek is het nog 200 nm tot aan de ingang van het Suezkanaal. Omdat dit een berucht stuk zee is, zijn hier nog eens vier ankerplekken toegewezen om te kunnen schuilen voor de harde noorderwind. We besluiten deze route van 590 nm op te delen in twee etappes.

De prachtige baai van  Marsa Inkeifal.

De eerste voert ons naar Marsa Inkeifal, een mooie baai 110 nm vanaf Suakin. Deze baai geeft, door zijn vorm, veel beschutting tegen golven bij harde wind. Om 09:00 uur is het anker opgeborgen en zijn we onderweg. Eerst verlaten we heel voorzichtig de ankerbaai door terug te varen over de track die we op de heenweg hebben gemaakt. Omdat er in het geheel geen wind is, varen we op de motor naar het noorden. We varen met een snelheid van 4,0 - 4,5 kn zodat we niet te vroeg aankomen. Zo'n 11 nm voor de ingang van de ankerbaai, ligt een rif waar we overheen moeten varen. Op de kaart ziet het eruit als een onneembare passage. We hebben echter een track van een zeilschip welke dit in 2019 heeft gedaan en gemeld heeft dat er overal 20 meter water is. Bij daglicht naderen we deze plek en varen er voorzichtig met 3,0 kn overheen. Er zijn 2 boeien geplaatst zodat je weet waar het rif start en waar eindigt. Gelukkig gaat alles goed en varen we verder naar de ankerbaai. Twee uur later liggen we voor anker in Marsa Inkeifal.

Positie                   : 20°46.891’N 037°10.260’E
Log                        : 27.928 nm (120 nm gevaren, nog 480 nm te gaan)
Motoruren             : 771,5 h
Tijd                        : 10:30 uur LT 08:30 uur UTC

Deze eenvoudig tent bied bescherming tegen wind en zand.

We liggen in de baai met 4 zeiljachten, ook het Duitse zeiljacht Rosa II is hier voor ons al aangekomen. 's-Middags gaan we met z'n allen naar de kant, waarbij de dinghy van de Rosa II als taxi wordt gebruikt. Gezamenlijk maken we een wandeling rond de ankerbaai. We treffen een soort tent aan, waarvan wij denken dat deze is gebouwd door vissers die hier zijn blijven overnachten. Met wat takken en plastic is er een soort tentje gebouwd waarin ze beschermd tegen de zon en de wind kunnen liggen. In het zand liggen allerlei gebruiksvoorwerpen zoals een lepel, vork en een plastic fles.

Voor ons is het de eerste keer dat we wilde kamelen zien.

Als we doorlopen zien we ook een groep wilde kamelen, die op zoek zijn naar voedsel. Wat een prachtige ervaring om dit te mogen zien. Als we dichterbij komen zien we ze in geen velden of wegen meer. Tot onze verbazing groeien er in deze woestenij nog planten, waarbij we er één aantreffen die bloeit, hoe bijzonder. We hebben vanaf de kant trouwens een mooi uitzicht op de drie Koopmans boten. Aan het einde van de middag verzamelen we ons op de Zwerver voor een sundowner en om overleg te plegen over het vervolg van de reis. Er staat namelijk bruikbare wind voor de eerste 24-36 uur met daarna weinig

Prachtig dit kleine plantje dat bloeit en weet te overleven in
deze woestenij

wind. Het probleem zit hem in het staartje, er wordt namelijk 25-35 kn verwacht uit het noorden, dus pal op de neus. Daar willen we niet in belanden, dus er is een beperkt tijdslot om de volgende ankerplek te bereiken. Wij hebben als enige het plan om zo veel mogelijk te zeilen, de anderen verkiezen om op de motor te varen en langs de kust te blijven, ondanks de 15 - 18 kn wind die er staat. Daar voelen wij niets voor, dat gevecht tegen wind en golven, die je ook nog eens regelmatig stil doen laten vallen. We zullen het morgen wel zien als we eenmaal onderweg zijn.

De drie Koopmans zusters, de Zwerver, links onder, de Incentive links boven en de Ikinoo rechts.

Suakin in Sudan

De haven van Suakin met de gekapseisde boot.

Sawakin, ook wel Suakin genoemd, is een havenstad in Sudan. Tot in de 19e eeuw was het een welvarende stad en haven. Zodra de Engelsen echter de port of Sudan bestempelden als de meest belangrijke haven, ging het in deze stad hard achteruit. Rond 1920 was Suakin al een sterk vervallen stad, iets wat inde eeuw daarna alleen aar erger is geworden. Als wij aan de wal gaan beleven we de grootste cultuurshock zoals we die nog niet eerder meegemaakt op onze reis rond de wereld. Bij de aankomst in de zeehaven van Suakin, zie je aan bakboord zeeschepen liggen, waarbij er ook één is omgeslagen en gezonken.

De ankerplek bij Suakin, aan de bovenzijde is duidelijk de 
nauwe doorgang tussen het rif en het eiland zichtbaar.

Deze ligt er omdat niemand de verantwoording neemt om deze weg te halen. De schepen zijn oud en vervallen en dienen voor het vervoer van geiten. Als je dit deel van de haven bent gepasseerd komt het spannendste deel. We moeten met de Ikinoo tussen een rif en het eiland van het oude Suakin door, een passage van 20 meter breed. Als we er eenmaal doorheen zijn, komen we op de ankerplek aan. In eerste instantie gooien we ons anker uit vlak bij een ondiepte. We krijgen het echter aan de stok met een oude Amerikaan die vindt dat wij te dicht bij zijn boot liggen. We halen onze schouders op en verplaatsen de Ikinoo wat verder naar achteren.

Een lokale visser komt terug van zee. Dit soort bootjes heeft 
geen motor, alles gebeurd roeiend of zeilend.

Even later liggen we vast als een huis. Als we naar de kant kijken in de richting van het oude Suakin, zien we niets anders dan ruïnes, het lijkt wel of dat we hier in een oorlogsgebied zijn beland. Geen huis staat meer overeind. Allen twee minaretten staan er nog. Al snel komt onze agent met zijn dinghy naar ons toe gevaren. Voorzichtig stapt hij aan boord, aangezien hij één been heeft die voorzien is van een prothese. Het invullen van de papieren is snel geregeld. We geven hem ook 2 pasfoto’s mee voor de “Local Shore Pass” of wal pas, een pas die je altijd bij je moet hebben als je aan land gaat. Hij neemt ook bestellingen in ontvangst voor diesel en water. Wij bestellen direct 160 liter diesel bij hem.

De walpas die wij kregen.

Een aantal uren later brengt hij onze paspoorten met een visumstempel terug, tezamen met de wal passen. Wat de functie van deze laatste is weten we nog steeds niet, er is geen instantie die er naar vraagt. Ook zie je in het geheel geen politie. Ik word door Sanne en Rik opgehaald om gezamenlijk een wandeling te maken door Suakin, op zoek naar winkels waar we kunnen inslaan. Als we aan de wal zijn, worden we direct aangeklampt door een oude Arabier die dolken en zwaarden verkoopt. De kwaliteit is miserabel, alles is gemaakt van gestanst staal en bot, dus echte siermessen en zwaarden. Sanne koopt voor $15, als souvenir, een dolk.

Deze man zat op de zeilers te wachten om ze en dolk of zwaard
te verkopen.

De man is helemaal in zijn nopjes. Als we verder lopen zien we niets anders dan armoede, hutjes gebouwd van golfplaten, huisjes van 10m2 met 1 kamer waar stapelbedden in staan en soms meer dan 4 mensen wonen. Daarnaast ligt er overal vuil, want ook hier is niemand verantwoordelijk voor het ophalen van vuil. Iedereen gooit het dus gewoon op straat. Ook hier wonen dus de mensen op één grote vuilnisbelt. Het plaatselijke vervoer vindt plaats met Tuk Tuks en motor driewielers, die je voor een redelijke prijs vervoeren. Wij kiezen ervoor om te voet te gaan. Overal waar je loopt kom je geiten tegen. Van wie ze zijn, is onduidelijk. Ze eten alles wat groeit en we hebben ze zelfs karton zien eten. Ook zien we veel ezels, die hier nog gebruikt worden als trekdier voor kleine karren. Soms voorzien van een watertank, andere keren met een laadplatform voor het afleveren van goederen in de sloppenwijken.

In impressie van Suakin, leven op een vuilnisbelt, veel erger kan het haast niet worden.

Al lopende door deze wijk, komen we ook een man tegen die duidelijk onder invloed is van alcohol of een drug. Hij valt ons lastig en kan ook niet van Sanne afblijven. Uiteindelijk haalt een bewaker van een militair complex hem bij ons weg.

Dit is een "lux" hotel,  met op de begane grond een klein
supermarktje met o.a. zuivel producten.

We lopen vele kilometers op zoek naar een supermarkt. Onderweg komen we ook nog kamelen tegen die geparkeerd staan door ze vast te binden aan een steen. Uiteindelijk vinden we een klein supermarktje onder een hotel. Hier doen we wat inkopen. Op de terugweg doen we een straat markt aan waar we groetje en fruit kopen. Onderweg kom ik ook nog een stalletje tegen waar ze pitabroodjes verkopen. Ik neem er 10 mee zodat we wat vers brood hebben. Met een rugzak vol verse producten keren we terug naar de boten.

Zodra je van de dinghy steiger afloopt, zie je aan je rechter
hand de vuilnisbelt met het afval van de jachten.

De volgende dag ga ik samen met Hans en Astrid van de Zwerver opnieuw naar de kant. De Incentive heeft drinkwater besteld, omdat hun watermaker het heeft begeven. Nadat ze vele flessen van 5 liter hebben ontvangen, die ze leeg hebben gegooid in hun watertank, geven ze flessen mee terug. Als ik dus aan de kant kom loop ik tegen een grote hoop legen flessen aan die hier zijn neergegooid. We lopen met z’n drieën verder op zoek naar eieren en nog wat meer groente, fruit en brood. Astrid is duidelijk onder de indruk van de armoede die we tegenkomen. Ze heeft een tasje met kleding meegenomen die ze zelf kan missen. Als ze bij een deur van een hutje aanklopt, wordt er in eerste instantie door een vrouw opengedaan. Direct commandeert haar man weg te gaan bij de deur en neemt het gesprek over. Met handen en voeten legt Astrid uit wat ze heeft. De man neemt het zakje in ontvangst en sluit de deur. Gezamenlijk lopen we verder.

Een meubel makerij langs de kant van de straat. Hier wordt 
afvalhout verwerkt tot eenvoudige meubels.

Dit keer lopen we direct naar de straat markt en het winkeltje onder het hotel. We kopen van alles in, ook verse eieren. Op de weg terug komen we nog langs een meubelmaker die bezig is eenvoudige tafels te maken van afvalhout. Gezamenlijk keren we terug naar de boten. Het wordt tijd dat we hier vertrekken, veel erger kan het niet worden. We melden ons bij onze agent, die ons voorziet van een cruising permit, waarmee wij alle ankerplekken in Sudan kunnen aandoen. Het plan is om in één keer door te varen naar een ankerplak in Egypte met een tussenstop bij Marsa Inkeifal, een mooie baai op 110 nm van Suakin. Vanaf daar is het nog 480 nm naar de Ras Abu Soma, de ankerplek in Egypte waar we, zonder te zijn ingeklaard, mogen liggen. Deze plek is niet ver van de ingang van de Golf of Suez, maar daarover later in ons Blog

Een tweede impressie, van onze agent in zijn dinghy, een koopman met zijn winkeltje in kruiden, een ezel doet een middagslaapje, een stapel houtskool in jutezakken om op te koken en een waterpunt met een pomp die het helaas niet meer doet.

.

Djibouti-Suakin dag 5

We varen een tijd lang, op de motor, gelijk op met de Incentive
van Sanne en Rik. De zee is als een spiegel.

Door verschillende oorzaken is de route wat langer geworden, 653 nm in plaats van de geplande 639 nm. Op de motor varende komen we met z’n drieën steeds dichter bij elkaar. Als de wind terugkomt begint eenieder weer te zeilen. Het gaat niet echt hard met 3-4 kn, maar we zeilen wel weer. Dat het wat langzamer gaat geeft helemaal niet, anders zouden we veel te vroeg in Suakin in Sudan aankomen. Voor het diner bak ik pannenkoeken, ditmaal gebruik ik naast het meel, de eieren, wat zout en water, ook een eetlepel custardpoeder in plaats van suiker. De pannenkoeken worden niet echt bruin, maar ze smaken uitstekend.

De laatste avond op zee met weer een prachtige zonsondergang.

We hebben de gehele dag gevist maar dit keer niets gevangen. Vandaag hebben we ook tot drie keer toe bezoek gehad van dolfijnen, er was zelfs een groep bij waarvan de dolfijnen wel heel erg groot waren. Zo zeilen we rustig de nacht in. Vroeg in de ochtend is de wind weer weg en starten we de motor. Als ik wakker word uit mijn laatste slaapperiode, varen we de laatste mijlen naar de ankerplek van Suakin. Je vaart hier een oude zeehaven binnen, die hoofdzakelijk gebruikt wordt voor het laden van geiten. Voorbij de commerciële haven ligt het oude Suakin op een eiland. Door vlak langs de kust van dit eilandje te varen kun je via een zeer smalle passage de ankerplek bereiken. Om 10:10 uur ligt ons anker vast in de grond.

Positie                   : 19°06.441’N 037°20.323’E
Log                        : 27.839 nm (126 nm gevaren en aangekomen)
Motoruren              : 745,3 h
Tijd                        : 10:10 uur LT 08:10 uur UTC (de klok is weer een uur teruggezet)

Djibouti-Suakin dag 4

We zien dat de wind krimpt en dat we onze koers steeds verder moeten verleggen willen we kunnen blijven motorzeilen. We besluiten overstag te gaan en voorlopig een aantal uren te gaan zeilen. Zodra we overstag zijn, zetten we de drie zeilen goed, stellen de windvaan in en kan de motor uit. Om 10:30 zijn we heerlijk aan het zeilen. De koers is niet ideaal, maar er zit een behoorlijke progressie naar het noorden in. Na een aantal uren zien we aan stuurboord een vrachtschip die op ramkoers ligt. Als ik hen oproep via de VHF, verlegt hij zijn koers met 10° zodat hij achter ons langsgaat. Een half uurtje later zien we over stuurboord een snelle motorboot aankomen uit de richting van Jemen. We gaan snel overstag omdat we niet weten wat voor soort boot het is, ze hebben namelijk geen AIS-signaal om dat te controleren. Na 5 uur zeilen neemt de wind af en veranderd ook opnieuw van richting. We starten de motor en gaan motor zeilend verder. Voor het diner maak ik opnieuw het aardappelgerecht met gebakken ui, champignon en in stukjes gesneden knakworstjes klaar. Daarna gaan we rustig de nacht in, waarbij we beide slapen als een blok. ’s-Nachts heb ik de yankee weggehaald omdat deze stond te klapperen. De wind is teruggezakt naar minder dan 5 kn. Als ik ’s-morgens wakker word, is de zee als een spiegel met 2 kn wind. Gezien de weersvoorspellingen wordt het opnieuw een dagje motoren. Vannacht had ik voor het eerst weer contact via de SSB-radio en heb ik het weersbericht kunnen binnenhalen. Voorlopig tot morgenmiddag weinig wind. Vanaf woensdagmiddag steekt er een noordelijke wind op, kracht 20-25 kn wind. Voor die tijd hopen we ter hoogte van Suakin te zijn.

Positie                   : 18°31.564’N 039°04.698’E
Log                        : 27.733 nm (113 nm gevaren, nog 126 nm te gaan)
Motoruren              : 727,8 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 06:00 uur UTC

Djibouti-Suakin dag 3

We varen rustig op de motor. In de loop van de ochtend komt de wind weer terug met 12 kn zodat we weer kunnen gaan zeilen. Met de yankee en de kotterfok op de boom, loopt de Ikinoo lekker. ’s-Middags om 15:30 uur is het over met de wind en starten we de motor opnieuw. Voor het diner heeft Sonja wraps gemaakt met gebakken kip, ui, witte kool en verse knoflooksaus. Over de VHF hoor ik dat de Incentive een Bonito heeft gevangen. Tijd dus om te gaan vissen. Ik ben nog maar net een half uur bezig als we beet hebben. Het gevecht is kort. Niet veel later hangt er een veel te grote Wahoo naast de boot. Voorzichtig haal ik hem met de vishaak omhoog en verwijder de haak en gooi de vis terug in het water. Opnieuw gooi ik het kunstaas uit. Nog geen kwartier later heb ik opnieuw beet. Nu is het een Baracuda, ook deze krijgt zijn vrijheid terug. Een half uur later heb ik opnieuw een Wahoo aan de lijn, opnieuw veel te groot voor ons. Ook hij krijgt zijn vrijheid terug. Tijd om te stoppen met vissen. We gaan rustig de nacht in. Gedurende de nacht nemen de wind en de golven toe. Motorzeilend gaan we verder waarbij we de geplande koers verlaten. Als ik s-morgens wakker word, is het bewolkt en zijn we nog steeds aan het motorzeilen.

Positie                   : 16°56.527’N 040°06.487’E
Log                        : 27.630 nm (119 nm gevaren, nog 239 nm te gaan)
Motoruren              : 708,9 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 06:00 uur UTC

Djibouti-Suakin dag 2

We hebben het AIS-contact met de Zwerver en de Incentive verloren, ze liggen meer dan 10 nm achter ons. Er is nog wel VHF-contact met de Incentive en we kunnen de Zwerver nog maar net horen. De gehele dag is het prima zeilweer met een wind tussen de 14-21 kn. Er is volop zonneschijn met af en toe een wolkje. We hebben nog steeds stroming mee, die echter wel is afgenomen naar een 0,5-1,0 kn. Heerlijk zeilweer dus. We brengen de dag door met slapen, praten, lezen, eten en drinken. Voor het diner heeft Sonja gebakken noedels met groenten gemaakt, een heerlijk vegetarisch gerecht. Daarna gaan we rustig de nacht in. Gedurende het eerste deel van de nacht, neemt de wind wat af. We blijven echter wel boven de 5 kn snelheid behouden. Vroeg in de ochtend neemt de wind verder af naar 5 kn. We starten de motor. Na 2,5 uur is de wind gelukkig terug en kunnen we weer zeilen. Tijdens het VHF-contact met de Zwerver en de Incentive horen we dat zij vannacht 30 kn wind hebben gehad, terwijl ze maar een aantal mijlen bij ons vandaan zeilen. Zij hebben al die tijd kunnen zeilen en hebben de windstilte die wij hadden, niet gezien. Vreemd dat binnen zo’n kleine afstand het weer zo verschillend kan zijn. Als ik ’s-morgens wakker word is het opnieuw een prachtige dag.

Positie                    : 15°29.110’N 041°429.478’E
Log                        : 27.533 nm (143 nm gezeild, nog 357 nm te gaan)
Motoruren              : 692,7 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 06:00 uur UTC

Djibouti-Suakin dag 1

Een overzichtskaart van de passage bij Bab El Mandeb.

Na een paar dagen in Djibouti te zijn geweest, dient er zich een weervenster aan met een redelijk gematigde wind bij Bab El Mandeb. Dit is de smalle zee passage tussen Djibouti en Jemen in, die berucht is om zijn veelal harde wind, 40-70 kn zijn waarden die hier regelmatig voorkomen. Aansluitend blijven we, volgens de voorspellingen, wind houden tot ongeveer halverwege de tocht van 640 nm. Daarna zwakt de wind af en is het de vraag of dat e nog kunnen zeilen. Gezamenlijk met de Zwerver en de Incentive, varen we in een konvooi van drie Nederlandse boten, om 09:00 uur de haven van Djibouti uit. Na een half uurtje wenden we de steven in de richting van Bab El Mandeb. Tegen de wind en de golven in hobbelen we verder. Al na een half uurtje ben ik dit zat. Wij hijsen het grootzeil, verleggen onze koers naar stuurboord, zetten de yankee bij en starten met zeilen. Direct is er rust aan boord en stuurt de windvaan ons de goede richting op. De andere twee varen nog een aantal uren op de motor door. Tegen de tijd dat we ’s-avonds bij Bab El Mandeb zijn, liggen we weer met z’n drieën bij elkaar. Er staat een mooie 15-18 kn wind en een noordgaande stroming van 2,5 kn. We varen dus met een dikke 8 kn door de zee-engte heen. In plaats van te zeilen in de “middenberm” van de scheepsvaart route, zoals we dat gedaan hebben tijdens de tocht van de Maldives naar Djibouti, blijven we nu aan bakboord van de scheepsvaart route. Omdat de wind hier zeer onvoorspelbaar kan zijn, zeilen we al geruime tijd met alleen de yankee op de spi-boom. Zo varen we rustig de nacht in. Het lukt ons redelijk snel om het wachtritme, van drie uur op en drie uur af, op te pakken. Als ik ’s-morgens wakker word, zetten we ook de kotterfok op de spi-boom erbij. Met 16-21 kn wind, blijft de snelheid mooi tussen de 7-8 kn. Het wordt een mooie zonnige dag, met aan stuurboordzijde heel veel scheepsvaart verkeer.

Positie                    : 13°25.668’N 042°40.148’E
Log                        : 27.420 nm (139 nm gezeild, nog 500 nm te gaan)
Motoruren              : 690,0 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 06:00 uur UTC

Djibouti

Onze ankerplek in Djibouti, goed beschut tegen de heersende
winden en tegen de swell.

Helaas hebben we van Djibouti niet veel foto's, gewoon vergeten te maken, jammer. Hoe moet je Djibouti omschrijven? Wel het is Afrika en dat is iets om echt rekening mee te houden. Nu zal je misschien denken, hoezo Afrika, wat is daar dan anders dan in de rest van de wereld? Misschien kun je dat het beste als volgt omschrijven. In grote delen van de wereld was, in het verre verleden, het boeren leven in de breedste zin van het woord, de belangrijkste factor voor de werk verschaffing en het bestaansrecht. Het maakte daarbij niet uit of dat je als boer de grond gebruikte voor het telen van gewassen of dat je deze gebruikte voor de dieren die je had erop te laten grazen. Een belangrijk kenmerk van deze activiteiten was en is dat boeren moeten plannen. Dus bijvoorbeeld, ik kan niet al het graan opeten maar moet voldoende overhouden om in het voorjaar weer te kunnen zaaien, zodat ik in het najaar weer kan oogsten. Of, ik moet gedurende het gehele jaar voldoende voedsel hebben voor mijn dieren, zodat ze niet omkomen van de honger en dat ze jongen kunnen voortbrengen.

Een gezellige Sun Downer met onze vrienden.

Een groot deel van de bevolking van Afrika leefde in het verre verleden van de jacht, het waren dus verzamelaars die gedurende de dag op zoek waren naar voldoende eetbare materialen in de vorm van planten en dieren. Natuurlijk, Egypte was de graanschuur van Afrika, maar dat was een uitzondering. Wat je dus in het huidige Afrika ziet, is dat het de bevolking echt niets interesseert hoe hun omgeving eruitziet, of dat ze werk hebben. Belangrijk is om te kijken wat je vandaag gaat eten. Wegen, gebouwen en auto’s worden niet onderhouden, ze worden gebruikt totdat ze in elkaar storten of tot stilstand komen. Dus bijna alle gebouwen zijn beschadigd door de tand des tijds, de wegen zitten vol met gaten en overal zie je autowrakken staan. Daarnaast gooit iedereen zijn vuil op straat, er is namelijk geen instantie die het vuil ophaalt en verwerkt. Dus als het meezit verbrand iemand zijn vuil, maar meestal komt het op straat terecht. De mensen leven dus op één immens grote vuilnisbelt.

We varen al maanden met elkaar op, blijkt Randell
een hele goede gitaarspeler te zijn.

Op zich zijn ze heel erg vriendelijk, echter dat heeft alleen maar als doel dat zodra ze de mogelijkheid zien om je te helpen, met bijvoorbeeld het verplaatsen van je boodschappen van de auto naar de dinghy, ze deze aangrijpen. De eerste keer vind je dit best wel aardig, totdat ze klaar zijn en betaald willen worden. Zonder ze te betalen kom je echt niet van ze af en worden ze agressief. Zo betaalden we dus één man $5,00 om onze boodschappen 30 meter te verplaatsen, en dat na echt een tijd te hebben onderhandeld. Voor deze man is het echter genoeg om een aantal dagen eten te kunnen kopen Zo ook de taxichauffeur, voor het ritje van de haven naar de dichtstbijzijnde supermarkt betaal je voor een enkele reis DJF 1.000 (€5,50). Aansluitend reed hij ons naar een andere supermarkt, zo’n 5 minuten rijden en vandaar weer terug naar de haven. Meneer wilde daar DJF 20.000 (€110,00) voor hebben. Na tussenkomst van onze agent ter plaatse hebben we hem uiteindelijk DJF 6.000 betaald. Als laatste voorbeeld, in de Maldives betaalden we onze agent $ 50, voor zijn bemoeienissen, hier in Djibouti betaal je $ 300 voor een agent die aanzienlijk minder voor je doet dan die in de Maldives. Voor ons was Djibouti een stad waar we goed inkopen konden doen, maar voor de rest absoluut niet interessant om langer te blijven. We hebben bier en wijn ingeslagen en voldoende voedsel om het tot Suakin in Sudan uit te kunnen houden.

De wereldverbeteraars bij elkaar, Wat bier en wat te eten en 
de avond kan niet meer stuk.

Wel hebben we hier van de gelegenheid gebruik gemaakt om een Sundowner te houden op de enige catamaran in ons groepje. Iedereen had wat te eten gemaakt en zijn eigen drank meegenomen. Zo werd het heel gezellig, waarbij Randall zich ook nog eens ontpopte als een goede gitaarspeler en er dus volop werd meegezongen met de nummers die hij speelde. Deze avond was tevens een afscheid van een aantal goede vrienden. Een aantal boten bleven hier om een meerdaagse wandeltocht te maken in de heuvels en bergen rond om Djibouti. Voor ons werd het tijd dat we weer verder te zeilen.  Djibouti was schreeuwend duur en absoluut geen aanrader. Alleen voor diesel en het aanvullen van de voorraden, zoals fruit, groenten, bier en wijn, is het een goede plek. Op naar Suakin in Sudan, een tocht van 653 nm, waarbij we de beruchte Bab el Mandel zee passage moeten passeren. Deze is berucht vanwege de accelaratie van de wind tot wel 70 kn, omdat aan beide zeiden bergen aanwezig zijn. We hopen er het beste van. Zie ons volgende verhaal over hoe het ons verlopen is.

Dag 15 naar Djibouti

Geen idee of dit zeewaardig is.

Het zeilen gaat  heerlijk, alleen de wind neemt steeds iets verder af. Net voor de middag is het over met de pret en starten we de motor voor de laatste mijlen. Onderweg komen we nog een zeer vreemd vrachtscheepje tegen. Ze varen hiermee over zee, of dat het echt zeewaardig is betwijfel ik. Onderweg komt de wind weer terug en trekken we de yankee naar buiten. Al motor zeilend leggen we de laatste mijlen af. OP de ankerplek liggen al een aantal boten en om half vier ligt ook ons anker in de grond. Nog dezelfde dag komt onze agent langs met de mededeling dat we morgen gaan inklaren. Nu eerst een ankerbiertje en een beetje bijkomen van de reis.

Positie                    : 11°35.977’N 043°07.794’E
Log                        : 27.301 nm (136 nm gevaren en aangekomen)
Motoruren              : 686,7 h
Tijd                        : 15:35 uur LT 12:35 uur UTC

 

Dag 14 naar Djibouti

We rollen de yankee wat meer weg, om zodoende de achteropgeraakte schepen de gelegenheid te geven ons in te halen. Er staat nog steeds een 12-17 kn wind uit het noordoosten. We zeilen nog steeds met een snelheid van 5,5 kn in de goede richting. In de middag zijn we aan het einde van het TSS gekomen. We verleggen de koers van 252° naar 265° voor een directe koers naar Djibouti, maar voor alsnog moeten we eerst de oost gaande shipping lane oversteken. Voor ons zien we op de plotter zeven schepen. Het lukt ons om, zonder noemenswaardige koersveranderingen, achter het vierde schip langs te gaan en vrij te blijven van de overige. Iedereen komt veilig aan de andere zijde van het TSS en met z’n vijven vervolgen we onze weg naar Djibouti. Zo gaan we rustig de nacht in. Rond 00:00 uur neemt de wind af en komt onze aankomsttijd in Djibouti in het gedrang. In overleg met de andere boten besluiten we de motor te starten, terwijl de snelheid op dat moment nog wel boven de 3 kn is. ‘s-Morgens om 06:00 uur is de wind weer terug en kan er weer volop gezeild worden. Als ik wakker word is het opnieuw een prachtige zonnige dag. We hebben de klok weer een uur teruggezet.

Positie                   : 11°50.259’N 043°33.871’E
Log                        : 27.270 nm (132 nm gevaren, nog 36 nm te gaan)
Motoruren             : 682,9 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 06:00 uur UTC

Dag 13 naar Djibouti

Een mooi maatje Mahi Mahi 
is altijd welkom.

We zeilen al een aantal dagen plat voor het lapje, dus voor de wind. De wind is nog steeds 16-20 kn met uitschieters naar boven en beneden. We zeilen nog steeds met de beide fokken op hun spi-boom, waarbij we de oppervlakte van de yankee verkleinen of vergroten om de snelheid aan te passen aan de snelheid van de groep. Wat opvalt is dat de Ikinoo onder deze omstandigheden heel snel zeilt. We hebben de snelheid teruggebracht naar 5,5 kn, terwijl de Ikinoo onder deze omstandigheden makkelijk 7 kn of meer kan zeilen. We varen nu continu voorop in de groep. Voor het diner hebben we opnieuw salade. De tweede dag smaakt hij vaak nog beter dan de eerste omdat de smaken nu beter tot zijn recht komen. Om 16:00 uur hebben we opnieuw contact met elkaar via het VHF-radionetje. We zijn nog maar net bezig als de molen afgaat, de lijn loopt als een speer naar buiten. Pas als ik de weerstand opvoer komt deze tot stilstand. Een paar minuten later hangt er een mooie Wahoo van meer dan een meter naast de Ikinoo. Voor ons is dit weer een maatje te groot. Voorzichtig til ik hem uit het water en het lukt mij om de haak los te maken, zonder de vis al te veel te beschadigen. Daarna geef ik hem zijn vrijheid terug. De volgende vis is een prachtige Mahi Mahi. Deze maken we schoon en gaat de koelkast in. Gedurende de nacht varen we heerlijk rustig verder, waarbij de Ikinoo wel om zijn lengteas blijft rollen, maar hier slapen we beide gelukkig doorheen. Als ik ’s-morgens wakker word, zie ik dat er opnieuw twee boten wat achterop zijn geraakt. Het beloofd opnieuw een mooie dag te worden.

Positie                    : 12°08.562’N 046°46.723’E
Log                        : 27.160 nm (140 nm gevaren, nog 168 nm te gaan)
Motoruren              : 676,9 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 05:00 uur UTC

Dag 12 naar Djibouti

Overdag loopt de Incentive ons voorbij met het grootzeil op
het 2e rif en de Genua deels gereefd op de spi-boom.

We lopen ’s-morgens nog steeds verder uit op de groep. Als de afstand tot de laatste boot meer dan 7,5 nm bedraagt, reven we de yankee om zodoende de Ikinoo te vertragen. Langzaam wordt de afstand wat kleiner. In de loop van de middag neemt de wind verder toe naar 14-20 kn, waardoor de afstand tot de laatste boot weer snel toeneemt. We varen nu pal voor de wind en de Ikinoo rolt om zijn lengteas, ondanks de strak in het midden gezette kotterfok. Niet echt comfortabel, maar het is wat het is. Voor het diner heeft Sonja weer nasi gemaakt met satésaus. Het blijft mijn favoriete maaltijd aan boord. Na het VHF-radionetje van 16:00 uur, halen we het grootzeil weg en zetten de beide fokken, ieder op zijn eigen spi-boom, naar buiten. Als de beide zeilen staan, reven we de yankee voor 50%, omdat we anders nog steeds te snel gaan voor de groep. Met de kotterfok vol bij en de yankee tot 50% gereefd, kunnen we de snelheid terugbrengen naar 5,5 kn . Zoals elke dag hebben we om vijf uur weer happy hour met een blikje fris en een chipje. Zo gaan we rustig de nacht in en zien we iedereen, langzaam maar zeker, wat dichterbij komen. Als ik ’s-morgens wakker wordt staat er nog steeds 16-20 kn wind en het is zonnig. Alle boten van de groep liggen weer binnen de 4 nm van elkaar. Het beloofd weer een mooie zeildag te worden.

Positie                    : 12°52.707’N 048°03.305’E
Log                        : 27.039 nm (133 nm gevaren, nog 308 nm te gaan)
Motoruren              : 676,9 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 05:00 uur UTC

Dag 11 naar Djibouti

Aan het begin van de middag neemt de wind toe en al snel kan de motor uit. De snelheid zit tussen de 3,5 - 5,0 kn. We varen nog steeds binnen het TSS tussen de beide schipping lanes in. Hier is een corridor van 2 nm breed waarin je mag zeilen. Het wordt zelfs met nadruk, door de Ukmto, geadviseerd hiervan gebruik te maken. Vandaag was ik wat laat met het doorgeven van mijn 08:00 uur UTC-positie rapport aan de Ukmto organisatie. Gelukkig deden ze niet moeilijk. Wel vroegen ze of wat meer informatie kon geven over het weer zoals wij dat op dat moment ervoeren.

Overdag vaart er een vissersboot met drie bijbootjes op
sleeptouw voor ons langs.

De wind is langzaam aan het toenemen naar 11-14 kn, heerlijk zeilweer dus. Ook de wolken, die ’s-morgens aanwezig waren, lossen langzaam op. Voor het diner heeft Sonja weer een salade gemaakt, lekker verfrissend bij dit warme zonnige weer. Het grootzeil staat met één rif en de yankee staat te loevert op de spi-boom. Rustig gaan we de nacht in. Gedurende de nacht moeten we een keer gijpen, omdat de wind wat draait. Langzaam maar zeker lopen we uit op de groep, de Ikinoo is ook bij voor de windse rakken snel. ’s-Morgens om 06:00 uur halen we de yankee weg, om zodoende de groep de gelegenheid te geven op ons in te lopen. Als ik ’s-morgens wakker wordt is het opnieuw een zonnige dag met 12-17 kn wind van achteren.

Positie                    : 13°33.070’N 050°13.526’E
Log                        : 26.929 nm (123 nm gevaren, nog 441 nm te gaan)
Motoruren             : 676,9 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 05:00 uur UTC

Dag 10 naar Djibouti

We varen de gehele dag op de motor. Soms lijkt de wind even terug te komen, maar dat is meestal van korte duur. Gelukkig is de zee ook bijna helemaal vlak geworden. We kunnen een paar uurtjes zeilen met 3-4 kn als de wind tijdelijk even wat toeneemt. Daarna varen we echter weer op de motor. Voor het diner maak ik voor het eerst in een hele lange tijd weer mijn “Oostenrijks aardappelgerecht”, bestaande uit gebakken aardappelschijfjes met gebakken ui en champignons en dat alles door elkaar geroerd met wat milde kerriepoeder. Normaal gaan er reepjes gebakken bacon in, maar die hebben we niet. In plaats daarvan neem ik een blik cocktailworstjes, snij ze doormidden en bak ze mee. Als laatste wat zout naar smaak toevoegen. Een heerlijk gerecht waar ook onze kinderen dol op waren. De pan gaat helemaal leeg.

Het begin van het TSS met het door mij geplaatste waypoint.

Om 22:30 uur LT zijn we bij het waypoint dat het begin van het TSS aangeeft. Hier begint onze tocht tussen de west en oost gaande zeeschepen met aan de ene kant Jemen en aan de andere kant Somalië. We zeilen dus in de “middenberm” van het Traffic Separation Scheme. Vanaf hier staan we, de komende 500 nm, onder continue bewaking van de Ukmto organisatie die hier patrouilleert met oorlogsschepen en ook periodiek met een vliegtuig de omgeving verkent, Minimaal één keer per dag worden we door het vliegtuig opgeroepen. Rik van de Incentive beantwoord de oproep namens de groep. Bij het betreden van het verhoogde risicogebied, heb ik mij telefonisch al aangemeld bij de Ukmto. Ik geef hen elke dag om 08:00 uur UTC onze positie, koers en snelheid door. Ze weten dus, elk moment van de dag, waar we zijn. Voor noodgevallen hebben we een alarmnummer, die ik met onze Iridium telefoon kan bellen, waarop zij direct reageren. In het TSS varen alle schepen die van of naar het Suezkanaal varen. Het is dus een drukke bedoening. Als ik ‘s-morgens wakker wordt is het opnieuw zonnig.

Positie                    : 14°10.151’N 052°14.087’E
Log                        : 26.822 nm (111 nm gezeild, nog 557 nm te gaan)
Motoruren              : 672,3 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 05:00 uur UTC

Dag 9 naar Djibouti

Bijna de gehele dag is er net voldoende wind om te kunnen blijven zeilen. De wind komt hierbij uit het noordoosten met 6 - 10 kn en komt dus ruim in. We doen dan ook nog steeds 3 - 5 kn. Wel weer veel zon en grotendeels onbewolkt en een beetje heiig. Rond een uur of vijf in de middag is het ineens over, de wind zakt weg en de snelheid duikt onder de 3 kn. We starten de motor, halen beide fokken weg en zetten het grootzeil strak in het midden tegen het schommelen. Voor het diner heb ik pannenkoeken gebakken. Helaas is de gewone stroop op. Dus beleggen we de pannenkoeken met boter en suiker of dadelsiroop. We hebben heerlijk gegeten en zelfs nog een halve pannenkoek over. Na het VHF-radionetje houden we, zoals elke dag, een happy hour met een blikje fris en een knabbeltje. Zo gaan we op de motor rustig de nacht in. Tijdens mijn wacht denk ik even dat de wind terug is en ik stel alles weer in, dus yankee uitgerold, grootzeil naar buiten en op de bulletalie en de windvaan ingesteld. Helaas als ik klaar ben blijkt dat de wind toch maar niet terugkomt. Binnen een paar minuten heb ik alles weer opgeborgen en varen we op de motor verder. Als ik ’s-morgens wakker wordt is het zonnig met 3-5 kn wind.

Positie                   : 14°07.203’N 054°07.203’E
Log                        : 26.714 nm (108 nm gezeild, nog 668 nm te gaan)
Motoruren             : 655,3 h
Tijd                        : 09:00 uur LT 05:00 uur UTC