Week 3 van onze zeilreis met de Ikinoo

Maandag 18 juli 2016:

John en Ada van de Rhapsody

We gaan vertrekken vandaag. Ada en John van de Rhapsody komen zo nog langs om het weer door te nemen. Met z’n vieren komen we er wel uit. Vier weten uiteindelijk meer van dan twee. Boodschappen gedaan, fles rosé leeg gegooid, zonde ik weet het, want onder het zeilen wordt er niet gedronken en om nou vier dagen de wijn te bewaren, die is daarna niet zo lekker meer. Ondertussen zijn Ada en John er. We pakken de meteo kaarten en leggen alle voorstellen naast elkaar. Daar komt dus uit dat we nog niet gaan vertrekken want er ligt een trog op onze route. Een trog kan veel wind en regen met zich meebrengen, daar zitten wij onderweg niet echt op te wachten. Na enig wikken en wegen besluiten we om niet te vertrekken. We wachten tot de trog is overgetrokken. Morgen kijken wij wel weer verder, gewoon dag voor dag kijken. Moest wel gelijk denken aan die fles rosé die ik had weggegooid. Hans had al gezegd, weggooien kan altijd nog, heeft hij nog gelijk in ook. Maar zoals jullie Hans kennen komt hij met een alternatief plan, lekker een rosétje buitenshuis te doen, ook lekker. Hier nog even vertoeven is niet echt een straf want het is mooi weer en dat maakt een hoop goed. 

Dinsdag 19 Juli 2016:
Bijtijds opstaan en het weer bekeken. Hans had gedacht ‘s avonds te vertrekken, dan hebben we wind, woensdag ook nog en vlak voor dat we aan zouden komen heel veel wind. Maar willen wij dat aan het einde, je bent dan best wel moe en dan krijg je ook nog eens zoveel wind. Daarbij blijft de vraag, is de trog dan al over ons heen. De nieuwe weerkaarten laten zien dat de trog er dan nog is, maar vanavond komt hij over ons heen. Wat te doen. We gaan even overleggen, nou ja even, we moeten onze bijboot uit de schuur halen, want Ada en John liggen voor anker.

In dit bootje hebben 6 mensen 38 dagen op zee overleeft

Zo gezegd en gedaan, bijboot te water, motortje er op en gaan. Hebben we dat ook maar eens gedaan. We overleggen met z’n viertjes, maar besluiten niet te gaan, we hebben geen zin om zoveel te motoren en dan ook nog eens op het laatst zoveel wind. Wind is niet zo erg, als het de eerste dag zou zijn, want dan ben je nog fit, maar aan het einde ben je al zo moe, dus nee we blijven. Wat te doen vandaag, ik ga een wasje draaien, ligt alles weer schoon in de kast voordat we weggaan. Hans heeft nog niet zo veel geduld, hij weet verstandelijk dat het goed is om te wachten, maar hij heeft er zin in. Hij besluit het plaatselijke maritieme museum te bezoeken. Maar het spreekwoord zegt nog steeds, een zeiler die tijd heeft, heeft altijd goede wind. En een ding is zeker, wij hebben tijd genoeg. Veiligheid voor alles.

Woensdag 20 juli 2016:
De trog is over ons heen gekomen en viel reuze mee, maar dat weet je niet van tevoren. Nu maar weer kijken wanneer wij kunnen vertrekken. Het ziet er vrijdag goed uit, goede wind en een paar dagen stabiel weer. We besluiten om vrijdag ochtend te vertrekken. We nemen de windstilte onderweg bij het passeren van een hoog drukgebied voor lief, dan maar een stuk motoren. Wel hebben we veel wind aan het einde maar is te accepteren. We vermaken ons wel, kaarten graag samen en filmpje kijken, komen de dag wel weer door. Ben wel blij dat tegenwoordig de communicatie beter is dan vroegen, we hebben onze kinderen op de hoogte gebracht van het feit dat we gaan vertrekken. Is heerlijk om ze weer te horen en te zien via Skype, ja we gaan heus wel een beetje met de tijd mee.

Donderdag 21 juli 2016:

Onze buren

We gaan nog even diesel tanken en gaan dan ook voor anker liggen, kunnen we morgen zo wegvaren. Ik ga alvast een beetje voorkoken, is dat maar klaar. Kijken toch nog even naar het weer en zien dat we iets meer moeten motoren, dat nemen we wel voor lief, anders komen we nooit weg.

Hier stopt de beschrijving deze week. De rest is terug te vinden in het volgende verhaal over de overtocht van Falmouth in Engeland naar La Coruña in Spanje.