Op 21 december was alles geregeld, de mast en de giek waren afgeleverd bij Tuned en de boot was in Lelystad op de kant gezet. Dus laat de winter maar komen, deze kan onze planning niet meer in de war sturen, ook al gaat het zo hard vriezen dat er een Elfstedentocht kan worden gereden.
Met Vester van Tuned heb ik afgesproken dat ik de meeste werkzaamheden aan de mast zelf zal uitvoeren. Ik zie dat als een mooie leerschool en Vester is wat dat betreft een goede leermeester.
Behalve dat de mast en de giek worden gespoten, worden er ook verbeteringen aangebracht.
Samen met Gerard, de schipper van de Flyer, demonteren we in twee dagen alle onderdelen van de mast. Dit gaat niet zonder slag of stoot omdat de mast al 20 jaar oud is. Veel schroeven zitten vast en breken bij het verwijderen. Als de mast kaal is, blijkt deze veel meer geleden te hebben dan in eerste instantie zichtbaar was. Veel van de spullen die schoon gemaakt moesten worden en alle lijnen verdwijnen achter in de auto. Een mooi klusje voor de winteravonden.
Januari 2016, eindelijk het is zo ver, de periode van opbouw is aangebroken. We beseffen steeds meer dat we toewerken naar ons vertrek in juni. Op oudejaarsavond hebben we samen geproost op dit bijzondere jaar. Voor de avond van ons afscheidsfeest op de Buyshaven in Enkhuizen zijn voor alle kinderen en kleinkinderen de hotelkamers al gereserveerd. Alleen de catering moet nog geregeld worden en natuurlijk moeten alle uitnodigingen nog verstuurd worden.
Januari staat in het teken van het opbouwen van de mast en de giek. De mast is, voordat hij werd gespoten, grondig aangepakt. Er zijn vele gaten geboord voor het plaatsen van maststeps en de voorbereidende werkzaamheden voor het plaatsen van nieuwe RVS bevestigingsplaten voor de oogterminals zijn uitgevoerd. 
We hebben in overleg met Tuned besloten de T-terminals van het staande wand te vervangen door oogterminals. Deze laatste hebben minder last van materiaalmoeheid bij langdurige belasting. Aangezien wij lang onderweg denken te zijn, lijkt dit ons een goede verbetering. De mast en de giek zien er na het spuiten weer als nieuw uit, voorzichtigheid is dus geboden.
Onderdeel voor onderdeel monteer ik weer op zijn plaats. Elke schroef wordt daarbij voorzien van een pasta om een reactie met het aluminium te voorkomen. Menigmaal kom ik na montage tot ontdekking dat ik de pasta vergeten ben waarna alles weer gedemonteerd kan worden en na aanbrengen van de pasta weer in elkaar gezet.
Februari 2016, de romp staat in de loods bij Rolf en Roos van Quality Yachtpainting in Lelystad. Al na de eerste dag wordt het duidelijk dat ook deze klus niet veel langer had moeten worden uitgesteld.
De aluminium corrosie is terug te vinden tot onder de eerste latjes van het teakdek. Deze moeten er helaas aan geloven en zullen later nieuw geplaatst worden. Ook onder de stootrand is enige corrosie aanwezig. Na anderhalve week zien wij het resultaat. Onze Ikinoo ziet er kaal uit zo zonder antifouling en met gestucte plekken. Ze hebben het zeer grondig aangepakt. Het motto van Rolf en Roos is, wij willen dat de romp van de Ikinoo er de komende 10 jaar weer tegenaan kan, zonder al te grote herstel activiteiten. De komende anderhalve week wordt de romp weer gespoten en krijgt het onderwaterschip nieuwe antifouling. 
Maar eerst wordt een nieuwe primer aangebracht voordat de antifouling wordt aangebracht. Ook de naam IKINOO wordt opnieuw aangebracht in dezelfde kleur als de romp. Woensdag 2 maart is de romp klaar en wordt deze opgeleverd. Vanaf dan gaat het opbouwen beginnen. Maandag 21 maart varen we de Ikinoo weer naar Enkhuizen waar de mast er weer op komt.Het eindresultaat is in één woord schitterend.
Onze Ikinoo ziet er weer als nieuw uit. De kleur die wij hebben gekozen is net iets donkerder dan daarvoor. Het is nu helemaal onze boot, met een kleur die wij beide mooi vinden. Als ze buiten staat uit te harden en de zon schijnt zie je helemaal goed wat het eindresultaat is. Rolf en Roos, jullie hebben prachtig werk geleverd.
De grote dag is aangebroken, maandag 21 maart 2016, vandaag gaat onze Ikinoo weer te water en varen onze vriend Pim en ik de boot naar Enkhuizen.
Het hijsen en te water laten vind ik telkens weer een spannend moment. Jan, de havenmeester van de jachthaven die tevens het hijsen verzorgt, plakt nog snel twee plakkers op de romp zodat in de toekomst het duidelijk is waar de hijsbanden moeten komen zonder dat er schade wordt veroorzaakt. Dan is het moment daar, onze Ikinoo gaat te water, klaar voor de grote reis, een reis die veel van haar zal vergen.Het is een prachtige zonnige dag om te varen. We genieten samen van deze overtocht met veel koffie en thee en niet te vergeten de benodigde versnaperingen.
In Enkhuizen aangekomen moest er nog veel aan de mast gebeuren. De rest van de maandag en een groot deel van de dinsdag heb ik samen met de mannen van Tuned aan het verder afmaken van de mast gewerkt. 
De verstaging kreeg nieuwe oogterminals en het lopend wand werd volledig gecontroleerd en daar waar nodig vervangen. Tevens heb ik op het laatste moment besloten om de grootzeilval en de val voor de Yankee dubbel uit te voeren zodat we voor de toekomst altijd een reserve hebben mocht er een versleten zijn of breken. Dan aan het einde van de middag is het zo ver, de mast is klaar om geplaatst te worden.Het is nog een hele klus om alles weer op zijn plaats te krijgen. Woensdagmorgen komen we er achter dat we de nieuwe Trilens, een radarreflector, vergeten zijn te monteren. Hij blijkt nog in de doos te zitten en onder werktafel te staan. Er zit niets anders op dan gebruik makende van de nieuwe maststeps de mast in te gaan om de Trilens te monteren. Gerard neemt deze taak op zich en een uur later is alles compleet. Zo ook de antenne voor de SSB radio.
