Colombia deel 3

Na twee reizen te hebben gemaakt met vrienden, hebben we dit keer besloten een korte reis met z’n tweeën te maken. We gaan een 3-daagse citytrip maken naar de historische stad Cartagena, één van de mooiste kustplaatsen van Colombia en daarmee direct ook één van de meest toeristische. Cartagena is een oude handelsstad met een mooi oud centrum.

Leuke smalle straatjes bepalen het beeld

Dit centrum is geheel ommuurt door dikke vestingmuren. Het centrum bestaat hoofdzakelijk uit mooie gerestaureerde koloniale panden met een doolhof aan gekleurde straatjes en steegjes. Tel daarbij op nog wat leuke pleintjes, waar het vooral in de avond ontzettend gezellig is en je hebt de ideale plaats voor een citytrip. Cartagena komt pas in de loop van de namiddag echt tot leven. Dan zie je overal jonge backpakkers, die zich verzamelen bij de goedkopere eettentjes op de pleintjes, straatmuzikanten en dansers die hun kunsten vertonen en garant staan voor een avond in Caribische sfeer. Wat wil een mens nog meer. Het oude centrum is verdeeld in 3 wijken, te weten El Centro, het drukste en mooiste deel van de stad, San Diego wat een stuk rustiger is en Getsemani, wat minder mooi en een beetje rauw maar wel met veel kunstenaars. Iedere wijk hebben wij bezocht.

En zo zijn er vele panden, elk prachtig gerestaureerd

 Wij vertrokken met de bus vanuit Santa Marta naar Cartagena. Een busreis die onder normale omstandigheden 4 uur in beslag neemt, maar die, zoals gewoonlijk, weer uitloopt door het vele vrachtverkeer en de slechte staat van het wegdek. Onderweg zien we langs de kant van de weg ontzettend veel armoede. Huisjes van golfplaten, oude houten planken en plastic. Dat alles gebouwd op wat wel een vuilnisbelt lijkt. Smeriger en armer hebben wij het tot nu toe niet gezien, zelfs in Marokko of de Kaapverdische eilanden niet. Wat ze wel allemaal hebben is een mobieltje, zonder kunnen ze blijkbaar niet leven. In de loop van de middag kwamen we aan op het busstation. Vanaf hier lieten wij ons met de taxi naar ons hotel brengen. De prijs voor deze rit moet je vooraf wel met de chauffeur afspreken. Onze rit koste ons POC 20.000, we kwamen echter ook chauffeurs tegen die veel meer vroegen.

De binnenplaats van onze casa

We werden afgezet voor de deur van ons hotel, Casa India Catalina, gelegen aan het Centro Calle del Coliseo, dus midden in het oude centrum. De hotelkamers van deze casa zijn gesitueerd rondom

Een ideaal plekje om tot rust te komen

een open binnenplaats. Op de begane grond is een klein zwembadje en zijn er wat rustige zitjes waar je naar hartenlust kunt Internetten of in de aanwezige hangmat wat kunt doezelen. Het was te laat om nog te gaan lunchen maar echter ook te vroeg om nu al te gaan dineren. We besloten een wandeling te maken door het centrum richting het Plaza de la Trinidad. De wandeling voerde ons onder de oude stadspoort Torre del Reloj door, langs het Parque Centenario naar de wijk Getsemani, waar in het midden het Plaza de la Trinnidad ligt. Na wat rond gekeken te hebben, kozen wij voor een terrasje vanwaar je een goed uitzicht over het pleintje had. Heerlijk om hier wat te drinken en te kijken naar al die mensen.

De Torro del Reloj

Inderdaad werd het een het einde van de middag steeds drukker. We werden getrakteerd op een kleurrijke dansvoorstelling van een Caribische groep, een clown die achter de rug van de mensen om hun bewegingen nadeed, maar dan groot uitgemeten, heel komisch en natuurlijk diverse straatmuzikanten. De kleine restaurantjes boden niet echt de maaltijd wat wij zochten. Op en rond het plein staan echter kleine een aantal  stalletjes waar het eten vers wordt bereid, je moet echter wel wat geduld hebben. Zo aten wij allebei een broodje hamburger van uitstekende kwaliteit tegen een prijs waarvoor je in Nederland niet eens een zakje patat kunt kopen. We hebben dus echt genoten van onze eerste avond. Teruglopende naar onze casa, dronken we nog een wijntje op een terrasje. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want we betaalden hier de hoofdprijs. Weer eens niet vooraf op de prijslijst gekeken, jammer.

Uitzicht naar het nieuwe deel van Cartagena, de prijzen

voor de appartementen gaan hier al gauw naar $ 1.000.000

Na een verkwikkende nachtrust, we hadden een airco op de kamer, startte we de dag met een uitgebreid ontbijt. Het ontbijt was in buffetvorm zodat je kon kiezen uit allerlei lekkere dingen. Geroosterd brood met klutsei, een croissantje met jam, stukjes vers fruit, sinaasappelsap en natuurlijk thee of koffie. Er was nog veel meer keuze, maar dan wordt het verhaal wat saai en lang. Na het ontbijt liepen we naar een klein winkeltje waar ze kaartjes verkochten voor de hop on en hop off bus. We werden daarna door een dame naar de opstapplaats van de bus gebracht. Eenmaal daar aangekomen konden we op een bankje plaatsnemen en wachten op de komst van de bus. We hoorden hier twee meiden Nederlands praten en voor dat we het wisten waren we in een geanimeerd gesprek gewikkeld. Eenmaal in de bus kregen we aan de hand van ons “oortje” in het Engels uitleg over alle bezienswaardigheden waar we langsreden. Na de gehele tour te hebben uitgezeten, bleven we zitten om ons onderweg te laten afzetten bij de bushalte van waaraf we de stad wilden bezichtigen.

Twee echte Hollandse meiden, helemaal top

In de bus raakten we verder aan de praat met die twee Nederlandse meiden die hier op vakantie waren. Ze maakte, zoals vele anderen, een rondreis door Colombia. Beide meiden werkten bij de gevangenis in Alphen aan den Rijn, hoe klein is deze wereld. Een ex collega van Sonja, Arjan Oppelaar, is hier een aantal jaren geleden ook gaan werken. Met z’n vieren hadden we een gezellige tijd in de bus, al hoewel een aantal buspassagiers ons te luidruchtig vonden. Na te zijn uitgestapt, hebben we een wandeling gemaakt door de smalle straatjes en steegjes. Zo kwamen we uiteindelijk bij de Plaza Santo Domingo, het plein waar zich ook de Santa Domingo kerk bevindt. Helaas was de kerk gesloten zodat wij deze niet konden bezichtigen.

Zoals in het vorige verhaal al beschreven,
de bronzen beelden van Botero kom je overal tegen

Op het plein zelf is het echter een komen en gaan van toeristen en natuurlijk van straatventers die van alles aan je willen slijten, hoeden, sigaren, beeldjes van Botero, selfiesticks, koelkastmagneetjes, snoepjes, etc. Je krijgt geen moment rust. Na wat gedronken te hebben zijn we daarom snel weer verder gelopen naar de vestingmuur en naar café del Mar, de place to be bij zonsondergang. Wij waren echter veel te vroeg en alles was dus nog gesloten. In een steegje vonden we een echter een klein restaurantje met verse tortilla’s, zo lekkere hebben we zelden gegeten. Op de weg terug naar onze casa slenterde we langs alle mogelijke toeristische bezienswaardigheden. Voor het diner bleven we dit keer dichtbij onze casa, door puur toeval vonden we namelijk een echt Italiaans restaurant, een zeldzaamheid in Colombia. Na heerlijk te hebben gegeten en als toetje nog een ijsje te hebben gegeten, slenterden we weer terug naar onze casa. Moe door de vele indrukken lagen we bijtijds in bed. 

Castillo de San Felipe de Barajas

De laatste dag besloten we de ochtend gescheiden door te brengen. Sonja wilde graag een fiets huren zodat zij op de fiets de stad kon bekijken. Zo kon ze stoppen waar ze wilde en elke winkel in en uitgaan zonder dat ik daarbij op haar moest staan wachten, ha, ha. Nadat we een fiets voor Sonja hadden gehuurd en zij op weg was geholpen, ben ik zelf een flink stuk gaan wandelen. In eerste instantie liep ik vanaf het fietsverhuurbedrijf naar het fort bij de ingang van de oude stad, het Castillo de San Felipe de Barajas. Om de stad te beschermen tegen aanvallen van buitenaf zijn de Spanjaarden in 1657 begonnen met het bouwen van dit fort op een 40 meter hoge heuvel. In 1762 is dit verder uitgebreid tot wat we heden ten dage nog kunnen bewonderen en bezichtigen.

Een van de vele gerestaureerde kanonnen die het fort rijk is

Het is het grootste fort dat de Spanjaarden buiten Spanje hebben gebouwd. Het fort moest onneembaar worden, ook na meerder aanvallen bleek dat het ontwerp dermate goed was uitgedacht dat het inderdaad onneembaar bleek. Door het gangenstelsel, welke deels open zijn voor het publiek, kon men de vijand horen aankomen en kon men zich beschermd verplaatsen. Ook was er veel aandacht besteed aan de logistiek binnen het fort om zodoende de kanonnen goed en snel te kunnen voorzien van munitie. Het fort is afgelopen jaren grotendeels gerestaureerd, waarbij men heden ten dage nog steeds bezig is met deze restauratie. Na de bezichtiging ben in teruggelopen naar de stadsmuur.

Cafe del Mar, boven op de oude stadsmuur, helaas gesloten

Hier start een wandeling die je over en langs de gehele muur leidt. Zo wandel je dus rondom het hele oude centrum van Cartagena, heel indrukwekkend, zeker aangezien de muur nog grotendeels intact is. Omdat de lucht heel snel betrok en het elk moment kon gaan regenen, ben ik daarna snel naar onze casa teruggelopen, net op tijd was ik binnen. Er brak een onweer uit en het regende een tijdje lang pijpenstelen. Zodra het echter droog was, liepen we snel naar het kleine restaurantje waar we de vorige dag verse tortilla’s hadden gegeten. Ze waren opnieuw verrukkelijk.

Op diverse plekjes kom je dit soort kraampjes met schilderijen tegen

De rest van de middag hebben we rustig aan gedaan en wat door de straatjes geslenterd. 's-Avonds eindigden we opnieuw in het Italiaanse restaurant. Hier maakte ik weer eens één van mijn historische foutjes, ik bestelde een Sambuca met een espresso, zonder eerst op de prijslijst te hebben gekeken. Niets bijzonders zou je zo zeggen, ware het niet dat achteraf bleek dat het hele kleine glaasje Sambuca nog duurder was dan een literfles Sambuca in Nederland, en dat voor Colombia.

Hoedje passen meneer? 

Doe mij maar die onderste rose met die zwarte rand

Tijd om de terugreis aan te vangen. De buskaartjes hadden we opnieuw per Internet besteld. Met de print-out in de hand loop je naar het loket waar deze wordt geruild voor twee tickets. De terugreis verliep aanzienlijk sneller dan de heenreis, zodat we redelijk op tijd terug waren bij de Marina en natuurlijk bij onze Ikinoo. Dit was nog eens een stedentrip om aan te bevelen bij andere zeilers. Cartagena moet je zeker niet overslaan. Het historische centrum heeft zo veel te bieden. Drie dagen is echter genoeg om alle bezienswaardigheden te bekijken en om te genieten van dit oude historische centrum. De hotels in het oude centrum zijn over het algemeen wat duurder dan dat je in de rest van Colombia gewend bent, zo ook de maaltijden in de restaurants. Het eten en drinken bij de stalletjes langs de weg of op de pleintjes is echter weer spotgoedkoop. Je kunt het dus net zo duur of goedkoop maken als dat je zelf wilt.