Er is een tijd van werken en er is een tijd van ontspannen

Eén van die speciale momenten, eenden kennen hier geen angst voor mensen

Wie denkt dat het zeilersbestaan één grote aaneenschakeling is van leuke momenten met mooie zeildagen, ontmoetingen met zeedieren, prachtige uitzichten en feestjes tot diep in de nacht, die is nog nooit echt vertrokken voor een lange zeilreis. Het echte zeilersbestaan kenmerkt zich vooral door het in optimale conditie houden van de boot, druk zijn met niets, een rijk sociaal leven en af en toe een speciaal moment dat je probeert vast te houden en vast te leggen.
De afgelopen weken hebben bij ons vooral in het teken gestaan van klussen aan de boot, het onderhouden van ons sociale leven, enkele leuke feestjes en natuurlijk studeren voor het N-examen in mei van dit jaar.

De modificatie is duidelijk zichtbaar, de onderzijde is afgeplat

Tijdens een controle van de elektrische aansluiting van de walstroomaansluitingen, heb ik een roestspoor gevonden op een plaats waar deze niet thuis hoort. Het spoor bevond zich onder de boiler en de geluiddemper van de motor. Wie dat heeft verzonnen weet ik niet, maar beide apparaten zijn in onze boot boven elkaar gemonteerd. Controle leerde ons al snel dat de RVS-geluiddemper aan de onderzijde vochtig was, tijd dus om deze voor nader onderzoek uit te bouwen. Als je nu denkt, dat is toch heel eenvoudig, je draait wat bouten los en wat slangklemmen en klaar ben je, die heeft het echt helemaal mis. Je kunt er gewoon niet bij met je handen of met normaal gereedschap en als je je hand dan wel ergens tussen krijgt zie je je hand niet en weet dus niet waar wat zit. Alles gaat dus op het gevoel met gereedschap wat je niet ziet en waarbij je partner aanwijzingen geeft, dus als jou ogen dienst doet, samenwerken dus!!!

Werken in een kleine ruimte

Nadat we de vier bouten, waarmee de demper is gemonteerd, hadden losgedraaid, bleek dat we de demper met geen mogelijkheid er uit konden krijgen. De boiler, die er boven is gemonteerd, moest omhoog. Nadat we deze hadden laten leeglopen en geheel los hadden gemaakt van alle bevestigingspunten, konden we de boiler anderhalve centimeter omhoog brengen. Om een lang verhaal wat korter te maken, na zes uur sleutelen lag de demper uiteindelijk op de steiger. Nadat we één zijkant met een haakse slijper hadden verwijderd, konden we de binnenzijde bekijken. Er bleken vijf kleine gaatjes aanwezig te zijn, veroorzaakt door putcorrosie. De oorzaak ligt in het feit, dat na het uitschakelen van de motor al het aanwezig koelwater terugloopt in de demper. Dus een mengsel van zout zeewater in combinatie met de uitlaatgassen van de motor.Ondanks dat de demperwand van 3,2 mm RVS is gemaakt, is deze wand na tweeëntwintig jaar niet bestand gebleken tegen dit mengsel.

Het oranje deel is de boiler

De demper hebben we laten herstellen, waarbij we deze direct hebben gemodificeerd zodat deze in het vervolg gedemonteerd kan worden zonder de boiler van zijn plaats te halen. De volgende opgave was om de demper weer in te bouwen. Het heeft ons weer zes uur gekost voordat het geheel weer in elkaar zat. Eindelijk, de motor kon weer gestart worden. Jammer, jammer, jammer, er bleek op één van de nieuwe lassen een lek te zitten. De lasser had vergeten de demper te controleren op dichtheid. Er zat niets anders op dan de demper weer uit te bouwen. De volgende dag was, door de doorgevoerde modificatie, de demper binnen twee uur uitgebouwd. Uiteindelijk, nadat het lek was hersteld, de demper op vier Bar was afgeperst en goed bevonden, konden we de demper voor de tweede keer monteren. Aan het einde van de dag was alles klaar en konden we de motor starten. Controle op zicht, gevoel en met keukenpapier leerde ons dat alle verbindingen waterdicht waren, de klus was vijf dagen geklaard. We gaan hier niet alle klussen uitgebreid beschrijven, dat wordt te langdradig, onderstaande opsomming volstaat:

• circa 40 meter rubber van het teakdek in vier etappes vervangen
• circa 175 houten teakpluggen van het teakdek vervangen
• Al het RVS schoon gemaakt en gepoetst
• De ruimte onder de houten vloer en de bilge goed schoon gemaakt

Wat het laatste klusje betreft. Nadat alles was hersteld en we de leegloopkraan van de boiler dachten gesloten te hebben, hebben we de drinkwaterpomp weer ingeschakeld. Ik hoorde wel dat hij wat tijd nodig had om op druk te komen. Doordat de boiler leeg was dacht ik dat dat wel goed was. Nadat we watertank weer hadden gevuld, was het tijd om de bilge schoon te maken. Tot onze verbazing was deze gevuld met zeker 300 liter water. De kraan van de boiler bleek onder invloed van verkalking niet geheel gesloten te zijn. Zo kwam het dus dat de ruimte onder de vloer en de bilge een grote schoonmaakbeurt kregen.

Echt warm was het niet, wel heel gezellig

Genoeg gepraat over alle klussen, dit is nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met het zeilersbestaan, dus klagen helpt niet. De afgelopen periode hebben we ook twee feestjes gehad. De eerste ontstond spontaan tijdens onze wekelijks push-up training op donderdag. Iemand kwam op het idee om op zondag, na onze wekelijkse beachvolleybal partij, een steigerborrel te organiseren. Die zondag daarop verzamelde, een groot deel van de bewoners van onze S-steiger, zich rond de opgestelde tafels. Iedere boot had één of meer hapjes meegenomen zodat de tafels vol stonden met allemaal lekkers. Het leuke daarbij is dat je gerechten proeft vanuit allemaal verschillende landen en culturen. De drank vloeide rijkelijk en onder begeleiding van twee gitaarspelers werd er uit volle borst gezongen en gedanst. Tot laat in de avond bleef het een gezellige boel.

De ene schaal is nog mooier en lekkerder dan de andere

Het tweede feestje was wat meer georganiseerd. Twee van de Nederlandse bewoners in deze zeilers enclave vierde respectievelijk hun 52e en hun 76e verjaardag. Een mooie aanleiding voor een feestje. Zoals te doen gebruikelijk ondertussen, neemt een ieder die komt wat te eten en te drinken mee.

Een geïmproviseerde tafel

Alles wordt daarbij bij elkaar uitgestald en een ieder neemt datgene waar hij trek in heeft. Meestal is er veel te veel eten en drinken, zodat je na afloop de restanten van datgene wat je hebt meegenomen weer terug naar de boot meeneemt In de loop van de middag verzamelde alle zeilers zich op de K-steiger. Een mengelmoes van nationaliteiten, Nederlanders, Belgen, Duitsers, Zweden, Noren, Ieren, Polen, heel Europa is vertegenwoordigd. Een aantal steigers is vernieuwd, waarbij men de oude steigers naast elkaar aan het einde van de nieuwe K-steiger had vastgemaakt. Een bewegend oppervlak dus met spleten tussen de steigers. Het werd weer heel gezellig, waarbij door de bewegingen van de steigers soms ook een en ander te water ging. Ook nu werd er weer volop gemusiceerd door diverse gitaarspelers, een accordeonist en een mondharmonica speler. Menigmaal gingen de voetjes van de vloer, waarbij enige voorzichtigheid wel was geboden in verband met de inname van drank in combinatie met de beweging van de dansvloer. Tegen de tijd dat het echt donker was, hier zo rond een uur of negen, brak het gezelschap op en vertrok een ieder weer naar zijn eigen boot. De volgende dag heeft Rob, één der jarigen, zijn duikspullen omgedaan en heeft alles wat gedurende het feetje te water was geraakt weer boven water gehaald.

Links, mijn gitaarleraar Quido

Zeker voor Mike, een Ier van dik in de tachtig die hier op zijn catamaran woont, was dit wel zo handig, aangezien hij zijn wandelstok in het water had laten vallen.

Oefenen, tot je eelt hebt op je vingers

Tussen al het klussen en feesten door, is er natuurlijk voldoende tijd voor studeren voor mijn N-examen in mei van dit jaar en natuurlijk voor het oefenen op de gitaar. Ik heb nog steeds Quido als gitaarleraar. Dus elke dinsdagmiddag heb ik een half uur les, meestal alleen of anders samen met Guus, onze Belgische overbuurman. Het gitaarspelen vind ik heel ontspannend en vooral leuk. Ik hoop straks Sonja te kunnen begeleiden als zij zingt, wie weet gaat dat ooit nog eens gebeuren. De Spaanse lessen liggen momenteel stil aangezien onze lerares zich in Amerika bevindt. We moeten dit snel wel weer oppakken omdat we het anders het geleerde kwijt raken, wat een beetje knullig staat als zij weer terug is. Actie dus de komende weken.