dinsdag 2 mei 2017

Wij vliegen voorbij, maar de tijd die blijft

Eens heeft Hans gelezen dat het gezegde "de tijd vliegt voorbij" niet klopt, het zijn juist wij mensen die voorbij vliegen, want de tijd was er al ver voor onze geboorte en zal ook na ons leven altijd blijven bestaan.
Onze auto voor drie dagen
En zo is april al weer ten einde. De tijd is weer voorbijgevlogen deze maand. Deze maand hebben voor het eerst een auto gehuurd, om wat van het eiland te zien, dat was er nog steeds niet van gekomen. Een auto huren is hier niet duur, voor 25 Euro per dag heb je hier een leuke auto. Hans heeft mij al die mooie plekjes laten zien waar hij gedurende zijn wandelingen is geweest, tenminste voor zover dat mogelijk is met de auto. Het was in het begin wel even spannend zo door de bergen, smalle weggetjes, waarop je dus hoopt geen tegenligger tegen te komen.
Je ziet de weg door de bergen slingeren
Soms zit ik echt met geknepen billen. Hans zegt dan tegen mij, Son ontspan je, ik vind dit rijden door de bergen juist hartstikke leuk. Ja makkelijker gezegd dan gedaan. Maar hoe langer ik door de bergen rijd, heer meer ik zie dat alles oké is en begin ik me beetje bij beetje te ontspannen. En daarna was het gewoon 100% genieten. Wat is dit een geweldig mooi eiland, met veel mooie natuur. De eerste dag hebben we vooral veel door de bergen gereden en de plaatsjes Mogán en Artenara bezocht. In Mogán ontmoette wij, direct bij het uitstappen uit de auto, een Nederlands koppel waarmee we een geweldige klik hadden.
De windmolen van Mogán
Een van de mozaïeken van de lokale klederdracht


Het kerkje van Mogán








We hebben het plaatsje gezamenlijk bezocht en na afloop met elkaar koffie gedronken. Zo heb je in eens een onverwachte leuke ervaring. Helaas zijn de namen ons ontschoten. De volgende dag zijn we door de bergen, via het toeristische punt Cruz de Tejeda, naar de Pico de las Nieves gereden, het hoogste punt van Gran Canaria, met een prachtig uitzicht over de omgeving. Voor de lunch zijn we naar het vissersplaatsje Puerto du Mogán gereden, een gezellig kleinschalig toeristen plaatsje rond om een oude vissershaven.
Pico de las Nieves
En nu n we de auto toch hebben, gaan we ook eens uitgebreid boodschappen doen. Ze hebben hier veel grote winkelcentra, dus leuk om overal te kijken. Want voor als we over een paar maanden weer verder zeilen, willen we wel weten waar wij in het groot moeten inslaan.
Roque Nublo
 
Een doorkijkje in Puerto du Mogán
De kerk van Artenara uitgehouwen in de rotsen
Tevens is het ook leuk als straks mijn dochter op vakantie komt, kunnen wij haar al die leuke plekjes laten zien en uitgebreid shoppen. Blij dat wij dit hebben gedaan, het was erg leuk, maar wel heel vermoeiend met deze warmte. Dus na afloop van die drie dagen toeren met de auto, eindelijk  weer op de boot. Rust met een biertje en een koel wit wijntje met een hapje.


De nieuwe bimini naar eigen ontwerp
De nieuwe kussens
De boot is ondertussen voorzien van een heuse bimini naar eigen ontwerp, eindelijk, want het was in de zon erg warm in de kuip, daar ben ik dus heel erg blij mee. En dan komt het, de kers op de taart, we hebben ook nieuwe blauwe kussens in de kuip. Eindelijk geen blikken billen meer, ha, ha, ha. Ook hier ben ik heel erg blij mee. Zo langzamerhand wordt de boot steeds completer en lijkt ze steeds meer op een vertrekkersboot. En verder gaat het gewone leven op de steiger gewoon door, met leuke momenten zoals; jongens het is warm vandaag, barbecuetje op het strand vanmiddag? Natuurlijk doen wij mee, eigen eten en drinken meenemen en niet te vergeten de gitaren, want muziek maken hoort erbij.
Barbecue op het strand
Een reuze gezellig middag en avond waarbij we weer veel  hebben gelachen, zelfs nog even de polonaise hebben gelopen. De mensen op het strand zullen wel denken, wat een mafkezen, maar wij hadden lol en daar gaat het tenslotte om. Als je het goed bekijkt heb je eigenlijk heel weinig nodig, eten en drinken doe je thuis ook. Dus waarom niet met z’n allen op  het strand, is nog gezelliger ook. Het ene feestje is nog niet afgelopen, of de volgende wordt alweer besproken.

Volker, één van onze twee gitaristen

Er gaan een paar mensen van onze steiger voor een paar maandjes naar huis. De trouwe lezer zal het al begrijpen, dan moet je toch weer een feestje geven. Maar er komen ook weer mensen terug, ja en je raadt het al, dat moet natuurlijk ook weer gevierd worden. En nu komt het, je moet zelf heel goed opletten anders groei je hier helemaal dicht, op onze leeftijd komt het er makkelijk aan maar gaat het er niet zo makkelijk meer af. Dus ik ben weer eens op dieet, Hans niet hoor die gaat gewoon lekker verder zo. Hij eet wel met mij mee, maar zijn wijntje laat hij echt niet staan en ook het snoepen kan hij niet laten. Maar oké ik doe het toch voor mijzelf en ik moet zeggen, ik heb er geen moeite mee. Ik ben toch wat beter in mijn vel gaan zitten en ja, daar doe ik het allemaal voor. Zo zijn wij dus weer door de maand april heen gevlogen, op naar de maand mei.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten