Het leven na de Lock Down

We worden regelmatig bezocht door prachtige vogels.

In Nieuw Zeeland is de Lock Down periode bijna in zijn geheel opgeheven. De periode van het onvrijwillig cocoonen is dus grotendeels voorbij. In de afgelopen weken zijn we van het Lock Down niveau 2 hier verder afgedaald naar niveau 1. Het dagelijkse leven is dus voor de bewoners weer grotendeels genormaliseerd. Er mogen zelfs weer feestjes en kleine bijeenkomsten georganiseerd worden. Wat nog niet is genormaliseerd is het vliegverkeer. Je kunt Nieuw Zeeland wel per vliegtuig verlaten, maar als niet Nieuw Zeelander kom je er daarna dus niet meer in. Mocht je een onderbouwde redenen hebben om Nieuw Zeeland echter wel te bezoeken, dan moet je eerst op eigen kosten 14 dagen in een daarvoor bestemd hotel in quarantaine.

Overalvind je trappetjes zoals deze.

Reizen naar Nederland is er dus tot op dit moment nog even niet bij. In dit bericht geven we wat meer informatie over hoe wij onze tijd doorbrengen. Zoals de meeste mensen misschien wel zullen weten, is Nieuw Zeeland het land van de buitensport. Wandelen is er hier één van. Er wordt hier heel veel gewandeld en hard gelopen. Als voorbeeld, vanaf de jachthaven is er een wandelpad naar een brug over de rivier en daarna terug naar de jachthaven. Dit is een rondje van 4,2 km. Dagelijks wandelen of rennen vele honderden mensen dit rondje. Ook moeders met een kinderwagen met daarin een baby, zie je rennend voorbij komen. Alleen als het echt hard regent neemt het aantal wandelaars wat af. Daarnaast zijn er in de omliggende bossen vele uitstekende wandelpaden. Deze zijn prima onderhouden. In onze ogen misschien wel een beetje te gecultiveerd. Als voorbeeld, daar waar het wat steiler is, heeft men trappetjes gemaakt. Soms zelfs wel meer dan honderd treden achter elkaar. Voordeel is wel dat je nu onder alle omstandigheden deze wandelingen kunt maken.

De Whangarei Falls.

De natuur onderweg is prachtig en meer gevarieerd dan in Nederland. Zo zijn er in de directe omging meerdere watervallen en diverse uitzichtpunten. Zo'n drie keer per week trek ik erop uit om de omgeving te verkennen via wandelingen van 1,5 tot 4 uur. Omdat mijn wandelschoenen, die ik voor vertrek in Nederland had gekocht, echt versleten waren, heb ik een paar nieuwe gekocht. In een sportwinkel kon ik dezelfde schoenen opnieuw kopen. In het eerste paar dat ik kocht, zat echter een productiefoutje. Van mijn linker schoen bleek één zijkant te hoog waardoor  het wandelen pijnlijk werd.

Zo maar een watervalletje langs één van de wandelpaden.

Gelukkig kreeg ik kosteloos een nieuw paar. Naast het wandelen ben ikzelf opnieuw begonnen met mijn opdruk oefeningen. Ergens in Tonga ben ik hiermee gestopt. Je kunt het echter goed zien en merken als ik deze oefeningen niet meer doe. Mijn vel zit dan wat losser, helaas komt dat met het ouder worden als vanzelf. Bij het opdrukken oefen je gelijktijdig ook je buikspieren, wat weer de stabiliteit van mijn romp verbeterd.
Sonja kan helaas de wandelingen die ik maak niet maken. Zij heeft zich helemaal toegelegd op het fitnessen, zwemmen, aqua aerobics en Ai Chi. Vier dagen per week is ze hiermee bezig, waarbij ze het fitnessen vaak nog eens combineert met het zwemmen van een aantal baantjes. Het aqua aerobics doet ze in groepsverband. Een goede conditie en krachttraining in het water op lekkere ritmische muziek. Heel vermoeiend en soms ook best zwaar voor je spieren en je balans. Het Ai Chi is geheel anders. Ai Chi is een simpele relax oefening van de spierenen en de ademhaling in het warme water. Deze oefening is in Japan door Jun Konno ontwikkeld. Google maar eens Ai Chi en zie hoe Jun Konno zijn oefeningen uitvoert. Bij Ai Chi wordt er gewerkt met een combinatie van diep ademhalen met langzaam uitgevoerde grote bewegingen van armen, benen en het lichaam. Alle bewegingen vinden langzaam en in elkaar overvloeiend plaats.

Dit paard is heel schuchter. Onze vriend Vijko uit Finland had echter wel
vriendschap met dit paard gesloten.

Het lijkt makkelijk, maar de combinatie van de ademhalingsoefeningen met de grote langzame en vloeiende bewegingen, vraagt om een goede lichaamsbeheersing en opperste concentratie. Dat alles wordt uitgevoerd in een ruimte met heerlijke ontspannende muziek, bij gedempt licht en kaarsjes op de randen van het aangenaam verwarmde zwembad. Hoe relaxed wil je worden. Door het gevarieerd sporten, zwemmen en ontspannen neemt de energie van Sonja toe. Direct na het sporten geeft dat dan ook een heel voldaan gevoel.
Naast dat we, ieder op onze eigen manier, lekker sportief bezig zijn, is er ook tijd voor feestjes en gezellige etentjes, want ook de restaurants zijn weer normaal open. Hier is de 1,5 meter regel al helemaal verleden tijd.

De RDM-band, goed voor heerlijke dansbare muziek.

Dus gezellig een restaurant bezoeken kan hier gewoon weer. Omdat de kortste dag van het jaar weer nadert, zijn er diverse activiteiten gepland. Op vrijdag 19 juni is er een feestje met live muziek georganiseerd bij de Riversite Drive Marina. Deze Marina heeft een band, de RDM-band, die is samengesteld uit mensen die op zeilboten leven in de diverse Marina's rond Whangarei. De afgelopen maanden hebben ze, met in acht name van de Corona maatregelen, volop geoefend, om zo bij de komende feestjes aanwezig te kunnen zijn met hun muziek. Iedereen die naar het feestje toekomt heeft wat te eten en te drinken meegenomen. Bij aankomst blijkt echter dat de eigenaar van de Marina de drank heeft gesponsord.

Heerlijk met de voetjes van de vloer.

Hieraan is geen ruchtbaarheid gegeven omdat anders de mensen alleen maar komen voor de drank. De band speelt goede muziek waarop lekker is te dansen. Regelmatig staat de vloer dan ook vol met feestvierende zeilers. Ook wij maken samen nog diverse dansjes. Wouw, wat was dat weer lang geleden, heerlijk om zo weer met mijn vrouwtje op de dansvloer te staan. Naast het dansen is het ook leuk om met vele bekenden weer eens gesprekjes te voeren, door de Corona maatregelen hadden we diverse mensen langere tijd niet gezien. Na afloop helpt een ieder om alles weer op te ruimen. De volgende dag staat er, voor het begin van de middag, een samenkomen gepland met opnieuw muziek van de RDM-band.

De toespraak door de burgemeester van Whangarei.

De bijeenkomst wordt opgeluisterd door de aanwezigheid van de vrouwelijke burgemeester van Whangarei. Zij heet de grote groep zeilers van harte welkom in haar woonplaats. Vanuit de zeilersgemeenschap wordt zij bedankt voor de gastvrijheid van Nieuw Zeeland en van de mensen in Whangarei in het bijzonder, voor het feit dat wij als zeilersgemeenschap hier een jaar langer kunnen blijven. De festiviteiten worden afgesloten met het afsteken van de drie kanonnen, wat gepaard gaat met veel lawaai en rook. Dezelfde dag staat staat er 's-avonds een diner dansant gepland in de Whangarei Marine Club.

Gezellig tafelen in de Whangarei Marine Club.

Wij hebben geluk dat een van de zeilers bij ons op de steiger de beschikking heeft over een auto. Hij rijdt dan ook diverse keren heen en weer om mensen naar het feest te brengen. Ook hier worden we weer verwelkomd door de muziek van de RDM-band. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld bestaande uit wraps die je zelf kunt beleggen met diverse soorten vlees, groenten en sausen. Best handig, zeker als je moet koken voor 100 man. Je zet alles in buffet vorm klaar en iedereen loopt erlangs om zijn wrap te beleggen. Na afloop is er ook nog een toetje. De hele avond wordt er gedanst. Zoals het vaker gaat in Nieuw Zeeland, is helaas om 22:00 uur het feest al weer afgelopen. Naast deze georganiseerde feestjes hebben wij nog diverse etentjes met diverse vrienden in diverse samenstellingen.

En bij een verjaardagsfeestje hoort natuurlijk een taart.

Een verjaardag, x jaar onderweg, omdat we elkaar al zo lang al niet hebben gezien, elke gelegenheid wordt aangegrepen om gezellig met elkaar te borrelen en te eten. Gelukkig dat we daarnaast ook regelmatig sporten anders zouden we helemaal dichtgroeien. Ik ben nauwelijks onderweg voor een wandeling, of ik krijg een WhatsApp van vrienden op de Norsand Marina met een fotocollage van omgewaaide zeiljachten. Die nacht is er een mini tornado over de werf heen gekomen, met als gevolg dat er zes zeiljachten en een catamaran zijn omgewaaid. De ravage is enorm. Onze vrienden Silvio en Patricia hebben gelukkig geen schade, terwijl de loods die direct naast hen staat, grotendeels verwoest is. Ik verander direct mijn plannen en loop naar de Marina toe.

Het uitzicht vanaf de Karma richting de omgewaaide jachten.
Het jacht voor hen staat naast de standaard, vandaar links de houten stut.

Vrienden van ons uit Ierland hebben hun boot, de Karma, hier gestald en kunnen voorlopig niet terugkomen. Als ik aankom is het hek van de Marina nog open. Diverse jachten zijn omgewaaid en masten zijn gebroken. Ik loop direct door naar de Karma om te zien of dat deze schade heeft. De boot staat gelukkig nog overeind, terwijl de boot direct voor hen naast de standaard staat. Men is druk bezig deze te stutten ter voorkoming dat hij omvalt. Van de Karma zijn aan bakboordzijde de stempels los gekomen. Gezamenlijk met het personeel van de werf plaatsen we de stempels weer stevig terug. Als ik even later op het dek sta, zie ik een neus van een windgenerator compleet in stukjes op het dek liggen. Ik weet echter niet of dat dit van hun windgenerator is.

Een deel van de jerrycans, de rest lag verspreid over het terrein.

Daarnaast vindt ik op het achterdek een RVS-spi die gebruikt wordt voor het staande wand. Ik kan echter geen losse kabel ontdekken. Dat wordt dus een klusje voor de tuiger op de werf. Daarnaast vindt ik diverse zaken die zijn weggewaaid. Ik breng alles naar het achterdak en stop het weg onder de kuiptent. Onze Ierse vriend Graham had al zijn water en diesel jerrycans onder de boot geplaatst en afgedekt. Ik vind de jerrycans verspreid rond de boot terug. ik verzamel ze en plaats ze terug waar ze eerder stonden en dek het geheel weer af. Van alles wat ik vind maak ik foto's.

Het cadeau aan de burgemeester, een vlag met alle namen van de "boaties" in
Whangarei

's-Avonds schrijf ik een email naar onze vrienden waar ik de foto's aan toevoeg. Reeds de volgende dag hebben ze actie genomen om de werf alles na te laten kijken. Dit is voor onze vrienden met een sisser afgelopen. Helaas hebben anderen meer pech. Zo hoorden we dat een jong Noors stel de boot niet verzekerd was terwijl deze is omgewaaid met als gevolg een gat in de romp en een gebroken mast. Dat is dan wel heel erg triest voor hen. Wij zijn met z'n allen blij dat de Lock Down periode er in Nieuw Zeeland op zit. Hopelijk blijven we verder gevrijwaard van extreme weersomstandigheden en kunnen we binnenkort ook weer reizen.