Afscheid nemen bestaat niet

Feestjes, feestjes, feestjes

We liggen in de haven van Makkum, wachtende op een goed weer window om de oversteek naar Engeland te maken. Weken lang is de wind gunstig maar nu ziet het er naar uit dat het wel even gaat duren voordat de wind weer uit de goede hoek komt. Maar zoals een tegelspreuk zegt “een zeiler die de tijd heeft, heeft altijd goede wind”. Dus we zullen moeten leren wachten.

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het afwerken van de klussenlijst, een dagelijkse bezigheid waar veel vrijetijd in gaat zitten en van het aflopen van feestjes.

Het afscheidsfeestje van Hans en het managementteam van Sauter Nederland:

Vrijdag 20 mei 2016. Eén van mijn collega’s had een diner georganiseerd waarbij je elke gang in een ander restaurant eet met tussen de gangen door een rondleiding met een stadsgids in de warme buurt van Amsterdam. We hadden in het centrum afgesproken voor een borrel met aansluitend het voorgerecht in het zelfde restaurant. Vanaf hier werden we door een Amsterdamse op zijn Amsterdams rond geleid over de grachten waarover zij in geuren en kleuren allemaal wetenswaardigheden en anekdotes kon vertellen. In het volgende restaurant werden we afgezet voor het hoofdgerecht. Na afloop van het nuttigen van al het heerlijks, ging de route verder over de wallen. Wat een mensen, zo druk is het zelfs in de Kalverstraat niet. Maar ook hier vind je aan het einde van smalle steegjes prachtige rustige plekjes. Het dessert werd opgediend in De Waag. Een afsluiting met toespraken en cadeautjes. Bedankt lieve collega’s voor de 37 mooie jaren en de vriendschappelijke en respectvolle samenwerking.

Het afscheidsetentje van Sonja en haar collega’s van Albert Heijn:

Dinsdag 24 mei 2016. Ik heb gekozen om heerlijk te gaan eten bij het restaurant Is Moris, het is en blijft de leukste en gezelligste pizzeria in Alphen aan den Rijn.  We zitten in een apart zaaltje waar ongeveer 20 man in kunnen zitten aan één grote tafel. Mijn cheffin Kim had vooraf gevraagd wie ik erbij wilde hebben. Zij heeft de uitnodigingen verstuurd. Ik heb bewust gekozen voor een aantal oud collega’s waar ik fijn mee heb gewerkt en een aantal collega’s van mijn eigen filiaal.



Wat was het leuk om iedereen weer eens te zien. We hebben volop gekletst en ontzetten veel gelachen. Hierbij wil ik iedereen bedanken voor jullie aanwezigheid. Ik heb er volop van genoten. Dank jullie wel voor dat ik met jullie heb mogen samenwerken.

Loslaten. Nu ga ik het echt loslaten, ik geef me over aan wat het is, ik probeer het los te laten wat was en heb vertrouwen in wat gaat komen, liefs Sonja.

Ons afscheidsfeestje en vertrek vanuit de Buyshaven van Enkhuizen:

Zaterdag 18 juni 2016. Al dagen is het mooi weer maar vandaag is het wat minder. Geen zon en veel wind met af en toe een spatje regen. Gelukkig heeft de havenmeester een grote tent georganiseerd zodat alle gasten droog kunnen zitten als het nodig is. We hebben voor deze dag een cateraar ingehuurd zodat we zelf voor 100% kunnen genieten. Direct vanaf 17:00 uur begint het te lopen, veel familie, vrienden van de U en V steiger, collega’s van Sonja en van mij en leveranciers die ons hebben geholpen met het reis klaar maken de boot. Een bont en gezellig gezelschap.

Bij de uitnodigingen hadden wij ieder kaartje, als cadeautip, voorzien van een gastenvlag van de landen waar wij denken te komen. Iedereen had de opdracht volbracht, het zij gekocht of zelf gemaakt, in één woord fantastisch. Bedankt voor alle lieve woordjes en de vele mooie cadeaus. Als klap op de vuurpijl hadden onze steiger vrienden een liedje met bijbehorend dansje voor ons ingestudeerd. Geweldig, wij kunnen jullie hiervoor niet genoeg bedanken. Pas in de kleine uurtjes zagen wij ons bed.

De volgende ochtend hebben wij samen met onze kinderen, partners en kleinkinderen gezamenlijk ontbeten. Een gezellige boel waarbij ik wel wat last had van de kater van de vorige avond. Om 11:45 stond iedereen die ons dierbaar is weer op de steiger. Na een afscheidsdronk met champagne begon het moeilijkste deel van het afscheid nemen, het loslaten en losgooien van de trossen. Wat een rollercoaster van emoties komen er op zo’n moment los, wij hadden er allebei een knoop van in onze maag.









 Om 12:00 uur gingen de trossen los en na een extra rondje door de havenkom zijn wij bakboord uitgegaan richting het IJsselmeer. Na nog een laatste blik op al onze dierbaren waren we ineens met z’n tweeën. Droog hebben we het niet gehouden, dit was veel moeilijker dan wij ooit hadden gedacht. In alle rust hebben we de zeilen gehesen en zijn gestart met onze droomreis.

Familie en goede vrienden zijn net als sterren, je ziet ze niet altijd maar wij weten dat ze er altijd voor ons zijn.

Een filmpje van ons vertrek vindt u hieronder.

https://www.youtube.com/watch?v=H_ucI9ifFKY&feature=share

https://www.youtube.com/watch?v=H_ucI9ifFKY&feature=share