Week 2 van onze zeilreis
Maandag 11-07-2016:
We zijn nog steeds in Eastbourne, de wind komt nog steeds niet uit de juiste hoek. Ons geduld wordt aardig op de proef gesteld. Typisch iets voor beginnen vertrekkers, we willen nog te snel, te veel en in een korte tijd, alsof we vakantie hebben. We hebben de weersberichten binnen. Deze laten redelijk weer zien voor de komende dagen. We besluiten hiervan gebruik te maken. Morgen vertrekken we naar Lulworth Cove, een mooie baai vlak voor Weymouth, waar je heerlijk op je anker kunt liggen. Dit hadden vorig jaar al eens willen doen, maar door het slechte weer is het daar toen niet van gekomen. We verwachten wel de nacht te moeten doorzeilen om daar dan woensdag in de loop van de dag aan te komen.
We zijn nog steeds in Eastbourne, de wind komt nog steeds niet uit de juiste hoek. Ons geduld wordt aardig op de proef gesteld. Typisch iets voor beginnen vertrekkers, we willen nog te snel, te veel en in een korte tijd, alsof we vakantie hebben. We hebben de weersberichten binnen. Deze laten redelijk weer zien voor de komende dagen. We besluiten hiervan gebruik te maken. Morgen vertrekken we naar Lulworth Cove, een mooie baai vlak voor Weymouth, waar je heerlijk op je anker kunt liggen. Dit hadden vorig jaar al eens willen doen, maar door het slechte weer is het daar toen niet van gekomen. We verwachten wel de nacht te moeten doorzeilen om daar dan woensdag in de loop van de dag aan te komen.
Dinsdag 12-07-2016:
Na een laatste controle van alle zaken, worden de trossen losgegooid en varen we naar de sluis van Eastbourne. We zijn de eerste die er naar binnen varen. Na ons komen nog 2 andere Nederlandse de sluis biunnen. Eenmaal buiten worden de zeilen snel gehesen, in tegenstelling tot de weersvoorspelling is de koers naar Beachy Head te bezeilen. We hadden er op gerekend dat we het eerste deel op de motor moesten gaan varen, een meevaller dus. Met 3 Nederlandse boten op rij vertrekken we. Het gaat als een speer. Eenmaal ruim voorbij Beachy Head gaan we overstag. De wind blijkt gunstiger dan verwacht, we kunnen een hele lange slag maken tot voorbij de badplaats Brighton. Daarna keert het tij en draait ook de wind zodat de slagen minder efficiënt worden. Daarbij neemt de wind opnieuw toe tot eind 6Bft. We hakken verder tegen de stroming en de toenemende golven in. Dit is de derde tocht op rij waarbij we tegen de golven in hakken. ’s Middags om 15:00 uur nemen we het besluit. Het wordt niet Lulworth Cove maar Portsmouth. We vorderen te traag en komen bij het berekenen van onze voortgang tot de conclusie dat als we zo doorgaan we ’s nachts naast het eiland Wight vol de stroming tegen krijgen. Hier stroomt het zo hard dat we waarschijnlijk niet echt meer vooruit gaan. Daarbij komt dat we ook het hakken tegen de golven in een beetje zat zijn. Voor mensen die van sporten houden om wat af te vallen, je hoeft niet naar een sportschool. Je zit uren achter elkaar op een zeilboot waarbij elke beweging overdacht moet worden en waarbij je constant je spieren aanspant om niet gelanceerd te worden. Afvallen gaat dus vanzelf, gratis Slender You. We kiezen er voor om zo ver mogelijk naar buiten te varen tot aan het verkeersstelsel. De volgende slag brengt ons hierdoor in de Solent. De Solent is het zeilers mekka van Engeland. Jammer genoeg valt hier de wind grotendeels weg. Al zeilend met de motor erbij gaan we verder. Om 22:00 UTC liggen we vast in Portsmouth. Op het log staat een dag afstand van 85Nm. Na een borrel en wat eten direct naar bed. Moe maar wel voldaan.
Na een laatste controle van alle zaken, worden de trossen losgegooid en varen we naar de sluis van Eastbourne. We zijn de eerste die er naar binnen varen. Na ons komen nog 2 andere Nederlandse de sluis biunnen. Eenmaal buiten worden de zeilen snel gehesen, in tegenstelling tot de weersvoorspelling is de koers naar Beachy Head te bezeilen. We hadden er op gerekend dat we het eerste deel op de motor moesten gaan varen, een meevaller dus. Met 3 Nederlandse boten op rij vertrekken we. Het gaat als een speer. Eenmaal ruim voorbij Beachy Head gaan we overstag. De wind blijkt gunstiger dan verwacht, we kunnen een hele lange slag maken tot voorbij de badplaats Brighton. Daarna keert het tij en draait ook de wind zodat de slagen minder efficiënt worden. Daarbij neemt de wind opnieuw toe tot eind 6Bft. We hakken verder tegen de stroming en de toenemende golven in. Dit is de derde tocht op rij waarbij we tegen de golven in hakken. ’s Middags om 15:00 uur nemen we het besluit. Het wordt niet Lulworth Cove maar Portsmouth. We vorderen te traag en komen bij het berekenen van onze voortgang tot de conclusie dat als we zo doorgaan we ’s nachts naast het eiland Wight vol de stroming tegen krijgen. Hier stroomt het zo hard dat we waarschijnlijk niet echt meer vooruit gaan. Daarbij komt dat we ook het hakken tegen de golven in een beetje zat zijn. Voor mensen die van sporten houden om wat af te vallen, je hoeft niet naar een sportschool. Je zit uren achter elkaar op een zeilboot waarbij elke beweging overdacht moet worden en waarbij je constant je spieren aanspant om niet gelanceerd te worden. Afvallen gaat dus vanzelf, gratis Slender You. We kiezen er voor om zo ver mogelijk naar buiten te varen tot aan het verkeersstelsel. De volgende slag brengt ons hierdoor in de Solent. De Solent is het zeilers mekka van Engeland. Jammer genoeg valt hier de wind grotendeels weg. Al zeilend met de motor erbij gaan we verder. Om 22:00 UTC liggen we vast in Portsmouth. Op het log staat een dag afstand van 85Nm. Na een borrel en wat eten direct naar bed. Moe maar wel voldaan.
Woensdag 13-07-2016:
Als we wakker worden ziet het weer er beter uit dan de laatste dagen, half bewolkt maar wel met een hogeren temperatuur. Zodra we klaar zijn en betaald hebben, vertrekken we voor een korte tocht naar Yarmouth, tenminste dat is wat we denken. De wind staat tegen met 8-12 kn, mooi om te kruisen. Eenmaal ter hoogte van Cows is het oppassen geblazen, er zijn hier verschillende wedstrijden gaande. We willen de zeilers niet tot last zijn, dus is het slalommen geblazen door de diverse wedstrijd velden heen. Dan ineens neemt de wind binnen een paar seconden toe tot zo’n 18-20 kn. Geweldig, Ikinoo gaat er als een speer vandoor en laat zelfs enkele wedstrijdzeilers in de wat grotere klassen achter zich. Daarbij is Yarmouth nu ook in eens te bezeilen, iets wat niet was voorspeld. Bij aankomst in Yarmouth blijkt de haven redelijk gevuld, er wordt dus gestapeld om elke gast toch de gelegenheid te geven te overnachten. Stapelen betekend in het zeilers jargon dat er meerdere jachten naast elkaar worden vastgemaakt aan de steiger. Om dus bij de steiger te komen moet je dus over het schip naast je klimmen. Wij lagen als tweede dus moesten maar over één schip heen klimmen. Daarbij is het een ongeschreven wet dat je altijd over het voordek loopt zodat de mensen hun privacy behouden. Omdat we redelijk op tijd zijn bezoeken wij de plaatselijke Yacht Club. Oude vergane glorie met weinig sfeer. De volgende borrel dus maar genuttigd in een lokale pub met heerlijke nacho’s. We waren eerst van plan hier enige dagen te blijven om zo het eiland Wigth te verkennen. De Grib-files laten echter een gunstig weer window zien voor een lange tocht. Weliswaar opkruisen maar met een over het algemeen goede wind, behalve dan in de nacht. Het besluit is genomen, morgen gaan we verder.
Als we wakker worden ziet het weer er beter uit dan de laatste dagen, half bewolkt maar wel met een hogeren temperatuur. Zodra we klaar zijn en betaald hebben, vertrekken we voor een korte tocht naar Yarmouth, tenminste dat is wat we denken. De wind staat tegen met 8-12 kn, mooi om te kruisen. Eenmaal ter hoogte van Cows is het oppassen geblazen, er zijn hier verschillende wedstrijden gaande. We willen de zeilers niet tot last zijn, dus is het slalommen geblazen door de diverse wedstrijd velden heen. Dan ineens neemt de wind binnen een paar seconden toe tot zo’n 18-20 kn. Geweldig, Ikinoo gaat er als een speer vandoor en laat zelfs enkele wedstrijdzeilers in de wat grotere klassen achter zich. Daarbij is Yarmouth nu ook in eens te bezeilen, iets wat niet was voorspeld. Bij aankomst in Yarmouth blijkt de haven redelijk gevuld, er wordt dus gestapeld om elke gast toch de gelegenheid te geven te overnachten. Stapelen betekend in het zeilers jargon dat er meerdere jachten naast elkaar worden vastgemaakt aan de steiger. Om dus bij de steiger te komen moet je dus over het schip naast je klimmen. Wij lagen als tweede dus moesten maar over één schip heen klimmen. Daarbij is het een ongeschreven wet dat je altijd over het voordek loopt zodat de mensen hun privacy behouden. Omdat we redelijk op tijd zijn bezoeken wij de plaatselijke Yacht Club. Oude vergane glorie met weinig sfeer. De volgende borrel dus maar genuttigd in een lokale pub met heerlijke nacho’s. We waren eerst van plan hier enige dagen te blijven om zo het eiland Wigth te verkennen. De Grib-files laten echter een gunstig weer window zien voor een lange tocht. Weliswaar opkruisen maar met een over het algemeen goede wind, behalve dan in de nacht. Het besluit is genomen, morgen gaan we verder.
 |
| De Needles bij het eiland Wight |
 |
| We worden naar buiten geduwd door de stroming |
Donderdag 14-07-2016 en vrijdag 15-07-2016:
Zodra het tij ons naar buiten brengt, zijn we onder zeil. We worden als het ware door de stroming de Solent uitgespuugd. Geweldig zeilweer. De eerste uren zeilen we voor het eerst weer op de windvaan stuurinrichting. We moeten nog een naam bedenken voor deze trouwe bondgenoot. Wie weet. Na enige uren wordt echter het geheel windstil, iets wat al voorspeld was. Bij terugkomst van de wind is deze enigszins gedraaid en begint het opkruisen richting Portland Bill. Het gaat geweldig, we varen steeds heel ver van de kust af om daarna weer naar binnen te steken. Aan het einde van de dag zijn Portland Bill voorbij en varen we de Lyme Bay in. Portland Bill is één van de beruchte kapen aan de Engelse zuidkust. Hier kan het geweldig spoken, ook bij weinig wind. Het voelt aan als varen in een wasmachine waarbij de natuur bepaald wanneer ze je loslaat. Het advies is dan ook om hier heel ruim om heen te zeilen. We varen zo ver mogelijk door omdat er opnieuw verandering van windrichting zit aan te komen. Zodra de wind draait gaan we overstag en lopen met 7-8 kn snelheid over de grond weer naar buiten richting Start Point de nacht in. In het begin van de schemerperiode worden we verrast op een show door een grote groep dolfijnen. Schitterend om zo de eerst dag te kunnen afsluiten.
Zodra het tij ons naar buiten brengt, zijn we onder zeil. We worden als het ware door de stroming de Solent uitgespuugd. Geweldig zeilweer. De eerste uren zeilen we voor het eerst weer op de windvaan stuurinrichting. We moeten nog een naam bedenken voor deze trouwe bondgenoot. Wie weet. Na enige uren wordt echter het geheel windstil, iets wat al voorspeld was. Bij terugkomst van de wind is deze enigszins gedraaid en begint het opkruisen richting Portland Bill. Het gaat geweldig, we varen steeds heel ver van de kust af om daarna weer naar binnen te steken. Aan het einde van de dag zijn Portland Bill voorbij en varen we de Lyme Bay in. Portland Bill is één van de beruchte kapen aan de Engelse zuidkust. Hier kan het geweldig spoken, ook bij weinig wind. Het voelt aan als varen in een wasmachine waarbij de natuur bepaald wanneer ze je loslaat. Het advies is dan ook om hier heel ruim om heen te zeilen. We varen zo ver mogelijk door omdat er opnieuw verandering van windrichting zit aan te komen. Zodra de wind draait gaan we overstag en lopen met 7-8 kn snelheid over de grond weer naar buiten richting Start Point de nacht in. In het begin van de schemerperiode worden we verrast op een show door een grote groep dolfijnen. Schitterend om zo de eerst dag te kunnen afsluiten.
 |
| Een mooie zonsopkomst |
’s Nachts om 01:00 uur starten we de motor, de wind is terug gelopen tot 6 kn met een geringe stroming tegen. Al motor zeilend vorderen we gestaag. Zodra het licht wordt komt ook de wind terug, yes de motor kan weer uit. Het zeilen gaat prachtig. De gehele dag zijn we op volle snelheid onderweg, We naderen Falmouth nu snel. De gehele dag zeilen we onder een prachtige zonnige hemel met een mooie wind. Om 15:30 UTC liggen we voor de haveningang van Falmouth. We bellen John en Ada van de Rapsody, een Breehorn 37, om te vragen waar zij liggen. Zij zijn een dag eerder in Falmouth aangekomen. Al snel zien we ze op de steiger staan, waarna de havenmeester ons een mooi plekje toewijst. 
We zijn heel erg blij dat we de beslissing hebben genomen om vanaf Yarmouth door te gaan. Dit was tot nu toe de mooiste zeiltocht sinds ons vertrek uit Nederland. Na wat gedronken te hebben besluiten we een terrasje te pikken. Ze blijken hier goede hamburgers te hebben. Wat wil je nog meer, een hamburger met patat en een biertje. Mijn dag kan niet meer stuk.
We zijn heel erg blij dat we de beslissing hebben genomen om vanaf Yarmouth door te gaan. Dit was tot nu toe de mooiste zeiltocht sinds ons vertrek uit Nederland. Na wat gedronken te hebben besluiten we een terrasje te pikken. Ze blijken hier goede hamburgers te hebben. Wat wil je nog meer, een hamburger met patat en een biertje. Mijn dag kan niet meer stuk. |
| Onze nieuwe buren komen even tanken |
Zaterdag 16-07-2016:
We worden wakker onder een strakblauwe lucht. Het is poetsdag vandaag. Na het ontbijt wordt de eerste was gedraaid en ondertussen wordt de boot afgespoeld met zoet water. Kunnen we eindelijk weer eens goed door de ramen kijken. Aan het einde van de ochtend ziet alles er al weer een stuk schoner uit. Er zijn 2 wassen gedraaid en een groot deel is ook al droog. Aan het einde van de middag zit het er op en besluiten we nog even Falmouth in te lopen. Op zoek naar een winkel voor de dagelijkse boodschappen. Deze blijkt vlak bij de haven aanwezig te zijn met ruime openingstijden van 06:00 – 23:00 uur, 7 dagen in de week. Het stadje is levendig met terrasjes op diverse plekken. We eten aan boord en genieten van de heerlijke warme avond. ‘na het eten zijn John en Ada bij ons aan boord gekomen om te overleggen over het weer. De komende week ziet het er gunstig uit, zij het dat er een trog onderweg is die redelijk snel de Golf of Biscaye over komt. Morgen maar weer verder kijken.
We worden wakker onder een strakblauwe lucht. Het is poetsdag vandaag. Na het ontbijt wordt de eerste was gedraaid en ondertussen wordt de boot afgespoeld met zoet water. Kunnen we eindelijk weer eens goed door de ramen kijken. Aan het einde van de ochtend ziet alles er al weer een stuk schoner uit. Er zijn 2 wassen gedraaid en een groot deel is ook al droog. Aan het einde van de middag zit het er op en besluiten we nog even Falmouth in te lopen. Op zoek naar een winkel voor de dagelijkse boodschappen. Deze blijkt vlak bij de haven aanwezig te zijn met ruime openingstijden van 06:00 – 23:00 uur, 7 dagen in de week. Het stadje is levendig met terrasjes op diverse plekken. We eten aan boord en genieten van de heerlijke warme avond. ‘na het eten zijn John en Ada bij ons aan boord gekomen om te overleggen over het weer. De komende week ziet het er gunstig uit, zij het dat er een trog onderweg is die redelijk snel de Golf of Biscaye over komt. Morgen maar weer verder kijken.
Zondag 17-07-2016:We zijn vandaag wat aan het keutelen. Heerlijk zo’n dagje niets doen. We zorgen goed voor ons zelf. Nadat ik de laden van mijn kaartentafel heb opgeruimd ben ik begonnen met het schrijven aan ons blog. Straks een goede Wifi spot opzoeken om dit bericht van de 2e week te plaatsen en als het mogelijk is ook wat foto’s er bij te zetten. Daarnaast, niet geheel onbelangrijk, natuurlijk alle weersgegevens ophalen om te bekijken hoe zich dat ontwikkelt de komende dagen. Op naar de 3e week van onze reis. De gehele dag is de belangrijkste site echter niet bereikbaar. Morgen dan maar opnieuw proberen.
Ziet er goed uit; leuke foto's! Jaja, jullie derde week alweer en bezig met een oversteek; we zijn benieuwd! Groetjes Marco en Janny
BeantwoordenVerwijderen