De ups en downs van het zeilers bestaan.

Als je vertrekt voor een lange reis, weet je van te voren dat de boot altijd om aandacht vraagt. Het is net als in een relatie, je moet er aan blijven werken omdat het anders van je af gaat. Maar net als in een relatie kunnen er ook wel eens situaties zijn waar je echt heel erg van baalt en die de relatie onder spanning zet. Maar daarover later meer. Laten we beginnen met één van de Ups, of misschien wel een Down, het is maar hoe je het bekijkt.
We hadden een afscheidsfeestje op de steiger voor de koppels die ons begin mei verlaten. De party is, zoals eigenlijk hier de gewoonte is geworden, spontaan ontstaan waarbij een ieder wat te eten klaar maakt, wat te drinken meeneemt en dit op  de gezamenlijke tafel zet. Zo kun je van alle gerechten proeven. De sfeer was uitstekend waarbij we naast het heerlijke eten en drinken tot in de late uurtjes muziek hebben gemaakt en gezongen. Een aantal van hen zien we aan het einde van de zomer terug. Een aantal niet omdat die terugkomen als wij Las Palmas al hebben verlaten. Zulke feestjes moeten we vaker organiseren was de mening van de achterblijvers. We hopen alleen niet dat de andere steigers last van ons hebben gehad, we zongen namelijk uit volle borst de meeste liedjes meen.

Ook stond mei in het teken van het bezoek van Natascha de oudste dochter van Sonja. Zij is 9 dagen op bezoek geweest. Op onze vraag of dat ze zelf een stukje wilde schrijven antwoorde ze spontaan met ja. Hieronder haar verslag:

De molen van Mogan

Op 28 mei was het dan zover, even heerlijk op vakantie naar Gran Canaria (Las Palmas). Aangekomen en wel, op naar de haven waar Hans en mamma liggen met de Ikinoo. Ik wist niet helemaal wat ik moest verwachten, want ik heb nog nooit op de boot geslapen. Ook afwachten of dat ik niet zeeziek zou worden. Maar al met al is me dit reuze meegevallen. Wel even wennen hoor. De boot op klimmen, al was ik wel blij dat Hans een loopplankje had gemaakt. De verschillende geluiden die je gedurende de nacht hoort en dan vooral de kunststofrollen tegen de grote ijzeren steigerpaal. Pfffff, wat een herrie geeft dat zeg. Gelukkig werden de rollen af en toe door Hans gesmeerd. Ook even wennen dat niet alles gaat zoals het thuis gaat. Vooral naar het toilet gaan. Toch raar je wc-papier in een prullenbakje te gooien. Maar verder kon ik me aardig aanpassen.

Zon, zee en strand

De eerste paar dagen even alleen met mijn moeder geweest want Hans was in Nederland. Ze heeft me het centrum laten zien en veel laten wandelen, hahaha. Maar ook de mooie kustlijn laten zien en vooral lekker samen genieten. Toen Hans er weer was, hebben we nog 2 daagjes een auto gehuurd. Gezellig naar Puerto Rico via een route door de bergen. Nou dat was  wel een afknapper voor mij. Aardig ziek geworden door al die bochten en Hans zijn coureurstijl. Maar eenmaal aangekomen bij het stadje, heerlijk genoten van het mooie strand en de zon. De volgende dag wilde we eigenlijk naar Maspalomas maar konden daar geen parkeerplek vinden, dus maar weer naar Puerto Rico gegaan (Helemaal niet erg). Al met al heb ik heerlijke dagen gehad met mamma en Hans. Vond het fijn dat ik er ben geweest en de ervaring heb opgedaan om op de Ikinoo te verblijven. Lieve Mamma en Hans dank jullie wel voor het verblijf en de leuke en gezellige dagen. 

Heeft ze plezier of niet

Ook wij vonden het reuze gezellig dat ze er was. Ze kan echt genieten van de zon, de gezelligheid van de mensen, onze gesprekken, het spelen van Yatzee, het rustig toeren met de auto. Op de Hollandse avond is ze overigens helemaal uit haar dak gegaan. Ze zat bij de groep muzikanten en heeft met volle borst meegezongen.

De relatie met onze Ikinoo laat momenteel even te wensen over. Zoals al eerder was te lezen was ik begonnen het rubber van het teakdek op sommige plaatsen te vervangen. Wat blijkt echter, het rubber van het gehele teakdek is door de hoge Uv-straling ineens vergaan en wordt vloeibaar, met als gevolg dat we niet meer over het dek kunnen lopen zonder zwarte voeten te krijgen en het rubber overal over het hout te verspreiden. Ik heb zelfs al een keer een brandblaar onder mijn voet opgelopen. Zoals de meeste zeilers wel weten, heeft het geen zin om te klagen, al het rubber van het dek moet vervangen worden. Een mega klus waaraan ik nu al weken bezig ben. Rubber verwijderen, voeg schoon krabben en eventueel dieper maken.

Geduld, precisie, maar vooral doorgaan

Schoonmaken met thinner, afplakken met afplakband, volspuiten met Sikaflex 290 DC PRO, afstrijken en vervolgens het afplakband weer verwijderen zonder er een grote troep van te maken. Wat ben ik ontzettend blij met die plastic wegwerp handschoenen, ze vliegen er doorheen. Terwijl ik dit schrijf is dit project nog niet afgerond. Ik blijf positief, als het klaar is kan het er voorlopig weer vele jaren tegenaan.

Wachten op moeders voor het eten

Verder hebben we momenteel wel veel ups, wat het harde werken aan het dek wel weer enigszins compenseert. Ik ben een week in Nederland geweest en heb hier het examen voor zendamateur gedaan, voor de kenners de N-licentie. Met 38 van de 40 vragen goed ben ik reuze tevreden. Het weekend daarop volgend ben ik afgereisd naar Enkhuizen waar ik een aantal heerlijke dagen heb doorgebracht met al onze zeilvrienden. Het was weer als van ouds, inkopen doen bij Joosten de watersportwinkel van Enkhuizen, een beetje zeilen met vrienden, een heerlijke barbecue en natuurlijk de geweldige gesprekken met elkaar. Van echte vrienden krijg je nooit genoeg, vanaf hier nogmaals bedankt voor het leuke weekend.

Een cactus in bloei

De rest van de week was het reuze gezellig, maar zoals altijd weer veel te kort om iedereen te bezoeken of te spreken. Een korte impressie, bij aankomst in Eindhoven werd ik opgewacht door Henry, onze schoonzoon, die hier werkt bij de luchthaven brandweer. Ik heb een aantal dagen bij Wendy, de andere dochter van Sonja, doorgebracht en gerelaxt. Zondags nog een barbecue gehad met mijn beide dochters en dan is het al weer tijd om na te denken over de terugreis. Eerst nog even langs de tandarts voor de controle, de benodigde inkopen gedaan en alles ingepakt in de 2 rugzakken die ik bij me had.
Henry was ook zo vriendelijk mij ook weer naar Eindhoven te brengen. Van deze week heb ik geen foto's vandaar wat impressies van de natuur op Gran Canaria.

Zulke lange stekels maar wel een mooie bloem

Verder is het probleem met de dynamo definitief van de baan. We kunnen in het vervolg werken met een standaard dynamo in plaats van met een gemodificeerde. Ik heb het diodeblok, wat aanwezig is tussen de dynamo en de accu’s, vervangen. Voor de liefhebbers van techniek, het diodeblok zorgt er voor dat bij het laden van de accu’s eerst de startaccu wordt opgeladen en daarna pas de accu’s van het boordnet. Het nadeel van een diodeblok is echter de spanningsval van 0,7V, waardoor de accu’s nooit helemaal voor 100% worden geladen. Het diodeblok heb ik nu vervangen voor een Argofet van Victron, die het laden van de accu’s elektronisch regelt. Deze heeft een te verwaarlozen spanningsval waardoor de accu’s nu dus voor 100% worden geladen. Had ik dit maar veel eerder gedaan. De kosten van zo’n elektronische regelaar zijn een fractie van die van een nieuwe dynamo.

De buitenzijde van een grotwoning

Nog een up van de laatste tijd. Doordat de Zweden, die de wandelingen in de bergen leiden, nu allemaal voor de zomermaanden terug naar Zweden zijn, ontbrak het ons aan de kennis van wandelroutes. Via een bevriend koppel ben ik aan een goede wandelkaart gekomen met een bijbehorende app waarmee ik wandelroutes kan opvragen. Sinds die tijd loop ik met diverse mensen weer door de bergen van Gran Canaria. De natuur is daar in april en mei op zijn mooist met geweldig veel planten die in bloei staan, een keur aan vlinders en andere dieren die genieten van de zon.
Ook hiervan krijg je nooit genoeg. Een van de mooiste wandelingen is die van Cruz de Tejeda naar Artenara. Hierbij loop je grotendeels via smalle paadjes over een bergrug met onderweg oude grotwoningen. In Artenara is een museum waar men laat zien hoe men in het verleden in de grotten woonden. De toegang is gratis, een donatie wordt echter zeer gewaardeerd waarbij men zelfs muziek voor ons maakt. De woning is opgebouwd uit verschillende grotten met elk een functie. Heel leuk om te bezichtigen als je op Las Palmas bent.

Guus als herder

De woonkamer