De wereldreis met ons zeiljacht Ikinoo: Week 8 van onze zeilreis met de Ikinoo

Week 8 van onze zeilreis

Langzaam maar zeker komen worden we echte vertrekkers, niets moet alles mag, wat we vandaag niet doen, doen we misschien morgen wel. Soms vergeet je zelfs wat voor dag het is en wat vaker voorkomt dat je jezelf afvraagt, wanneer was dat ook al weer. Zo vliegt de tijd voorbij met hoofdzakelijk niets doen en genieten. Het werkzame leven lijkt oneindig ver weg in het verleden. Maar nu terug naar wat wij zo al deze week hebben beleeft.

Zoals aan het einde van het vorige verslag vermeld, zijn we naar de Cies eilanden gevaren. Deze eilanden zijn onderdeel van een beschermd natuurgebied. Om er te mogen ankeren en de nacht door te brengen moet je toestemming (permit) hebben van de autoriteiten.

De Cies eilanden vanaf Biona

Deze toestemming hebben wij enige tijd gelden aangevraagd en ook gekregen. Wat dan rest is dat je naar de site van de betreffende instantie gaat en daar inlogt met de code die op je permit staat. Er komt dan een agenda te voorschijn waarop zichtbaar is welke dagen er nog plek is. Hier kun je dan jou dagen reserveren. Een beetje omslachtig, maar het voorkomt dat er te veel boten gelijktijdig voor anker liggen wat een te grote belasting betekend voor de natuur.

Op zich is het een beetje dubbel, want het aantal veerboten wat dagelijks grote hoeveelheden dagjesmensen afzet is niet te tellen en de stranden zitten redelijk vol. Ook is er op het eiland een camping. Welleswaar zonder auto’s want die mag je niet meenemen. Wij hebben 2 dagen gereserveerd voor ons bezoek.

De eerste ochtend worden we wakker van de motor van een vissersboot die direct naast ons zijn netten uitzet en binnenhaalt. Hoezo is dit een beschermd natuurgebied?

Wandelen langs het strand

Om te kunnen genieten van het eiland en het strand besluiten wij vroeg naar het eiland te gaan, ruim voordat de dagjes mensen komen. Je heb het strand dan haast voor jezelf. We trekken de bijboot op het strand en maken een korte wandeling. Voor Sonja is het losse zand echter te vermoeiend. Ik besluit daarom zelf het eiland te verkennen. Ik maak een korte wandeling aangezien de temperatuur als snel begint te stijgen. Bij terugkomst passeer ik de camping.

Wel leuk om te zien al die tentjes zonder verder één enkele auto. De camping is verder van alle gemakken voorzien met modern sanitair, diverse restaurants en een kleine supermarkt. We zijn voordat de grote massa arriveert al weer aan boord van onze Ikinoo. De laatste middag komen John en Ada nog even langs om afscheid te nemen. We gaan elkaar voor een langere tijd niet zien. Als klap op de vuurpijl worden we ter afsluiting door de douane gecontroleerd om te bekijken of dat wij toestemming
hebben hier te zijn.

Dinsdags vetrokken we naar Viana do Castelo. De dag begint met potdichte mist. We twijfelen zelfs even of dat het verstandig is nu te vertrekken. Zodra het echter een beetje open trekt kiezen we het ruime sop. In het begin valt de mist mee en wordt het zicht zelfs goed, alleen de wind laat het afweten. In de loop van de middag neemt de wind wat toe zodat we zeilend het laatste stuk kunnen afleggen. Bij Viano do Castelo staat zelfs een dikke 6 Bft als we de haven invaren. Om de jachthaven binnen te kunnen varen moeten we een draaibrug passeren. Bij de wachtsteiger voor de brug zien we al 2 Nederlandse boten liggen. Bij binnenkomst krijgen wij de laatste plek voor een schip van onze lengte. Viana do Castelo is wat plaats betreft een verrassing. Een gezellige binnenstad met veel winkeltjes, restaurantjes en terrasjes en een mooie kerk die je met een kabelbaantje kunt bereiken Er is net een groot feest achter de rug met de avond ervoor een groot vuurwerk, dit hebben wij dus helaas gemist. We hebben helaas geen tijd om hier een extra dag te blijven omdat we naar Leixoes moeten voor het bezoek van onze dochter en schoonzoon.

Als we ‘s-morgens wegvaren uit Viana do Castelo is het prachtig weer alleen is er weer geen wind te bekennen. Al varende op de motor leggen we mijltje voor mijltje af. Pas aan het einde van de middag steekt de wind op met nog maar 45 minuten te varen naar Leixoes. Jammer maar helaas. In de kom voor de jachthaven zien we verschillende Nederlandse boten liggen. Leixoes is namelijk de ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan Porto. Wij kiezen er voor om in de haven te gaan liggen vanwege ons bezoek. De haven zelf is niet echt schoon, er drijft veel troep in het water. Ook het sanitair is enigszins gedateerd, wat echter de pret niet mag drukken aangezien de prijs er ook naar is, één van de goedkoopste havens tot nu toe.

is het geen leuk koppel?

Vrijdags komen onze dochter en schoonzoon aan boord. Het was even zoeken om elkaar te vinden maar dat is uiteindelijk gelukt. Er worden plannen gemaakt om de komende 2 dagen Porto te bezoeken. Vanuit de jachthaven is dat makkelijk omdat de bus bij de afslag naar de jachthaven stopt. Daarnaast hebben ze van alles voor ons meegenomen, nieuwe kaartjes voor de beide plotters, post en niet te vergeten hagelslag en kaas. De avond vliegt voorbij. We gaan op tijd slapen want morgen willen we veel zien.

Zodra we in het centrum van Porto zijn aangekomen met lijnbus 507, boeken we als eerste vier kaartjes voor de “hop on en hop off” bus. Een ideale manier om een onbekende stad te bezichtigen. Onderweg stappen we verschillende keren uit voor het bezichtigen van een kerk, het lunchen aan de kade van de rivier Douro en het wandelen door een winkelstraatje met veel staart artiesten. Als we op een terrasje een wijntje drinken worden we vermaakt door een Italiaans koppel wat geweldige muziek maakt.

Het trammetje van Porto

De Yellow bus die ons 2 dagen rondreed

Aan het einde van de dag hebben we gereserveerd in een Pizzeria in het centrum van Porto. Dit restaurant staat bekend om zijn glutenvrije pizza’s, ze zijn hierin zelfs wereldkampioen geworden. Het eten is geweldig, waarbij we lokale wijnen uit de Douro drinken. Een mooie afsluiting van een geweldige dag. Foto’s zeggen vaak meer, vandaar hieronder een kleine selectie foto’s.

De volgende dag besteden we aan het bezichtigen van Porto vanaf het water. Hiervoor heb je de keuze uit verschillende boten die allemaal een 6 bruggen tour aanbieden. Je vaart hierbij onder alle bruggen door die bij Porto over de rivier de Douro zijn gebouwd. Een mooie tocht met vele mooie uitzichten. Na geluncht te hebben wordt het tijd voor een bezoek aan een port huis, in ons geval port huis Cockburn’s. Hier kregen wij een rondleiding door de opslagplaatsen met portvaten. De gids sprak goed Engels, alleen één minpuntje, hij stak zo snel zijn verhaaltje af dat het uiteindelijk niet meer te volgen was.

Tussendoor werd er nog een video getoond die het geheel weer enigszins in het juiste perspectief bracht. Daarna ratelde de gids echter weer verder in een niet meer te volgen Engels verhaal, jammer maar waar. Aan het einde werden we getrakteerd op 2 glaasjes port. Nu zijn wij niet echte port drinkers, maar toch, we hebben ze wel eens beter gehad.