Week 4 van onze zeilreis met de Ikinoo

Woensdag 27 juli 2016:
We besluiten dat we vandaag naar de Marina gaan in La Coruña. Er zijn 2 jachthavens, één aan de buitenzijde en één in het centrum van de stad. Wij besluiten de laatste te nemen, marina Nautico, zodat we minder behoeven te lopen als we naar de stad willen. Deze haven heeft alle faciliteiten waaronder wasmachines en een droger. We kunnen dus onze was weer doen, wat wel nodig is nadat we een aantal dagen gedurende de overtocht in de zelfde kleren hebben gewoond. We gebruiken de rest van de dag om het stadje te verkennen. We komen mooie plekjes tegen waaronder een pleintje met grappige beelden.

Tevens vinden we een goede supermarkt, waar we dan ook direct gebruik van maken om onze voorraden aan te vullen. ’s-Avonds besluiten we uit eten te gaan in een van de vele restaurantjes, het maken van een keuze waar je dan uit eindelijk gaat eten is niet makkelijk. Zoals elke beginner maken wij deze avond de verkeerde keuze. We betalen de hoofdprijs voor een aantal schotels zonder kwaliteit. Jammer, volgende keer beter.

Donderdag 28 juli 2016:
Vandaag is het klus- en wasdag. Sonja houd zich vandaag bezig met de was en het aan de binnenkant schoonmaken van de boot. Ik zelf men vandaag bezig met een aantal klusjes die onderweg zijn ontstaan. Zo zijn er weer een aantal koppen van de slotbouten verdwenen, drie stuks dit keer. Ik vervang ze direct voor RVS slotbouten welke ik monteer met isolerende pasta en afdichtingskit. Dit is een heel warm klusje waarbij het zweet aan alle kanten van me afloopt. Tevens hebben we gedurende de oversteek vastgesteld dat we weer een romp isolatie probleem hebben, zelfs ernstiger dan de vorige keer. Ergens ligt de 0 tegen de aluminium romp aan. Ik maak een lijstje van alles wat de laatste maanden is aangepast aan de boot. Stuk voor stuk loop ik ze na en streep ze af. Zo haal ik bijvoorbeeld alle bedrading van de mast weer los en loop deze na. Als laatste punt hou ik over het spuiten van de romp. Na een telefoontje met onze spuiter, kom ik er achter dat de bedrading van de navigatie verlicht aan de achterzijde van het schip is doorgesneden door de ring en moer waarmee de zeereling vastzit. Na alle bedrading te hebben vervangen is het probleem eindelijk opgelost. Aan het eind van de dag eindigen wij op een terrasje met en biertje, wijntje en een tapas. Het leven is zo slecht nog niet.

Vrijdag 29 juli 2016:Dit wordt de laatste dag in de marina hebben we besloten. Morgen gaan we verder. We gebruiken de dag om een lange wandeling te maken naar de vuurtoren Torre de Hercules en de daaromheen liggende beelden route. Omdat het voor Sonja te ver lopen is, alles bij elkaar ongeveer 12 km, besluit zij het fietsje te nemen terwijl ik ga lopen. Zo kan ik flink doorlopen. Aan het beging van de route komen we de mooiste strandjes tegen, wat zijn die Spanjaarden toch bevoorrecht dat ze dit alles voor de deur hebben liggen. Eenmaal bij de beelden route aangekomen blijkt het veel te heet om alles af te lopen, ik kort dan ook de route op een 2 tal punten in.

Wel bezoeken we nog de vuurtoren waarvan bekend is dat dit de oudste vuurtoren is die operationeel is. De vuurtoren is nog door de Romeinen gebouwd voor hun eigen schepen. In de loop van de tijd is deze wel gemoderniseerd. Onderweg eten we nog wat kleins met daarbij een lekker drankje. Zo sluiten we de dag weer af op ons eigen terras op de Ikinoo.

Achter de Rhapsody zie je een deel van de viskwekerij

Zaterdag 30 juli 2016:
Vandaag gaan we naar Corme. Dit ligt in de Ria de Corme y Laxe. Dit is een kleine baai aan de noord-west kust van Spanje. In Corme heeft men nog viskwekerijen die hier in het water drijven. Je kunt er makkelijk omheen om bij de ankerplaats te komen. We liggen hier prachtig met uitzicht op het strand. Voor de rest van de dag houden we rust en genieten van onze omgeving. Dom maar we zijn vergeten foto's te maken.

Zondag 31 juli 2016:
Vandaag staat de overtocht van Corme naar Camariñas op het programma. Deze laatste ligt in de Ria de Camariñas. Deze baai is wat groter dan de vorige en ligt ook wat beter beschut voor de heersende winden. We liggen hiervoor een prachtig strand. ’s-Middags worden we getrakteerd op een dolfijnen die hier op vis jagen in de ondiepe wateren.

Ikinoo in de baai van Camarinas

Nadat ik het bootje heb opgepompt roei ik alleen naar het strand met mijn laptop in een rugzak en een plastic tas ter bescherming tegen opspattend water. Het wordt tijd om me te gaan gedragen als een vertrekker, dus naarstig op zoek naar een cafeetje met Wi-Fi. Na een kleine 15 minuten lopen vind ik er één waar ik onder genot van een biertje, de weersvoorspellingen opvraag en een aantal foto’s op de site plaats. Foto’s plaatsen is met de hier aanwezige internet verbindingen best nog een hele toer. Sorry mensen, in het vervolg zal ik erbij zetten als de foto’s wat later komen.

Gezelligheid kent geen tijd

Snel roei ik weer terug naar de Ikinoo, we krijgen bezoek van onze vrienden van de Rhapsody. Wat eigenlijk begon als een borrel aan het einde van de dag wordt al snel een gezellige avond vol met verhalen, herinneringen en ervaringen. Zo’n avond is dus zo voorbij en voor je het weet is het 23:00 uur. Tijd om de tent en de bar te sluiten en te gaan slapen.