Epiloog van de overtocht

De overtocht naar Suriname, eindelijk is het zo ver, wij gaan de oceaan oversteken. Ik moet toch nog even denken aan een jaar geleden, wij waren er toen niet echt klaar voor en onze vrienden ook niet. Het is dan ook zo bijzonder dat wij nu met z’n tweeën gaan oversteken. Wij vertrekken iets later dan de Zwerver. Er staat niet zoveel wind, dus alles gaat heel ontspannen.

Er mag best wel een beetje meer wind komen, want wij gaan maar met twee a drie tot knopen vooruit, dat schiet niet echt op.  Maar Hans zegt dat als wij uit de luwte van het eiland komen, er wel meer wind zal zijn. En ja hoor, zodra wij er uit zijn krijgen wij een mooi windje. Gewoon lekker zeilen, voor de eerste dag is dat heerlijk. Van te voren hebben wij natuurlijk wel gekeken hoe het weer er uit gaat zien. Het ziet er goed uit, zeker de hele week blijft het lekker zeilweer. Dat klopte uiteindelijk ook nog, wat niet altijd zo is. Het weer kan zo maar anders uitpakken. Zeggen ze veel wind krijg je weinig en andersom weinig wind krijg je veel wind.  Maar de hele week zeilen we prima. Aan boord verloopt alles naar wens. De dagen vliegen voorbij. Ja en wat doe je dan gedurende zo’n dag. Wij lezen veel, controleren de boot, koken en vissen.

Voorbereidingen voor de maaltijd

Koken is niet altijd makkelijk. Binnen is het heel warm en je moet je evenwicht zien te bewaren anders vlieg je door de kombuis. Geloof me, je kan verdomd hard terechtkomen, Hans is het al een keer overkomen, dat deed dus even zeer. Eigenlijk met alles wat  je doet onder zeil, goed je opletten. Altijd één hand vast en één om mee te werken en natuurlijk een beetje geluk moet je ook wel hebben.  Dus de eerst week was het prima weer en we gaan gingen vooruit.  De dagen daarna zien er ook goed uit, bofkonten zij wij. Maar dan komt er een squall aan, onze eerste. Wij bekijken de stand van de zeilen, reven waar nodig, alles staat goed. Nu gewoon maar afwachten wat die squall ons brengt, kijken dus hoe veel regen en wind hij produceert. Dit is wel spannend want dit is de eerste keer dat wij dit gaan meemaken. Dan komt de regen en de wind, wij letten goed op de windmeter, kan zijn dat wij nog minder zeil moeten voeren maar dat weet je niet van te voren. Wij zitten wel veilig in ons doghouse.

Wij zien de windmeter achtendertig knopen aangeven, wij kijken elkaar aan, het mag wel wat minder hoor. Maar alles gaat goed, de zeilen staan prima, Ikinoo gaat er als een speer vandoor, waarbij we meer dan 9kn aantikken. Kort na de eerste squall krijgen we direct de tweede. De derde gaat achter ons langs, waarbij we alleen wat meer wind krijgen. Korte tijd later zakt de wind al weer wat af. In de loop van de nacht krijgen we buien achter ons aan. De wind wordt niet sterker maar draait wel naar een andere hoek. Het gebeurde om elf uur avonds, dus dat maakt het ook nog eens extra spannend omdat het donker is en je dus niet ziet of het een bui of een squall is. Na de winschiftingen bleef het maar regenen, wat heeft aangehouden tot de volgende dag elf uur. Eerlijk is eerlijk wij vonden het zalig, regen wat is dat? Nou we wisten het weer. De boot is helemaal schoon gespoeld al het woestijnzand is er weer af, ook de zeilen zijn weer schoon, dus wij waren blij met de regen.

Hier is nog geen bui te zien

De radar hadden wij bijgezet, zodat we konden zien of er nog meer squalls of buien aan kwamen. Dat waren nog een paar kleine buien maar dat was allemaal te overzien. Maar door dit gebeuren waren wij wel uit de koers gegaan, Hans dacht dat dat beter uit zou komen, niet dus, wij zijn een dag kwijt. Jammer dat soort dingen gebeuren, dagje langer op zee is geen straf. Hans probeert al dagen een vis te vangen maar het wil maar niet lukken, wel beet maar als hij hem binnen wil halen springt hij er vrolijk af, soms wint Hans en soms de vis.  Maar ik had zo trek in een stuk tonijn, jammer. Hans zegt, we gaan wel uit eten hoef je niet te koken. Ik kijk hem aan en zeg, nee ik heb geen zin om de deur uit te gaan, maar we kunnen wel eten bestellen en thuis laten bezorgen. Goed idee zeg Hans. We kijken elkaar aan en liggen in een deuk van het lachen, ja je wordt ook wel eens een beetje melig aan boord. En dan zijn daar opeens de dolfijnen, daar krijg je geen genoeg van, dit is echt een cadeautje, ze spelen met de boeggolf van de Ikinoo, prachtig om te zien. Deze reis hebben wij ze drie keer mogen bewonderen. Wij zijn bevoorrecht zo voel ik het.  Het zeilen gaat prima, wij hadden gerekend op weinig wind en dat wij het laatste stuk op de motor zouden moeten varen.

De eerste tonijn die we hebben gevangen, direct een mooie grote

Maar nee, er komt meer wind dan dat was voorspeld, dus dat was weer genieten. En dan opeens gaat de vishengel te keer. Gauw pakt Hans de hengel en gaat de strijd met de vis aan. Wie gaar er winnen dit keer? Ik hoop echt dat Hans het nu gaat winnen hij heeft deze reis nog geen vis binnen gehaald. Daar Son, daar is hij roept Hans. Ik denk bij mijzelf, die krijgen we nooit binnen,  veel te groot en te zwaar. Maar Hans krijgt hem boven water en brult naar mij, de vishaak, geef me de vishaak, dan kan ik hem binnen halen. Ik vind het zelf niet leuk om naar kijken, maar weet ook dat het nodig is om de vis binnen te halen. En de beloning is groot, een mooie geelvintonijn. Hans glundert helemaal zo trots is hij en dat mag ook wel want wat was hij groot zeg. ‘s-Avonds heerlijke tonijn gegeten. Maar we hadden zo veel over, morgen maar weer tonijn eten en de rest maar weggeven aan Diederik en Nicole van de Zwerver, die denk ik al in de haven liggen. De laatste dag op zee en dan zijn wij ‘s-morgens vroeg bij de uiterton, wij zijn in Suriname.

Het is altijd leuk als de dolfijnen ons bezoeken

Yes we hebben het samen geflikt. Wat was het mooi zo met de zee, de wind, de golven, de regen, de dolfijnen, de wolken en de zonneschijn. Het laatste stuk doen wij op de motor, zo ongeveer vijf aan zes uur naar Domburg. Onderweg kregen wij ook nog een bui, maar de zon kwam spoedig weer tevoorschijn. Wat is de rivier mooi zeg, zoveel groen langs de kant en prachtige huizen. Geen straf om hier doorheen te varen. En dan zien wij daar de Zwerver liggen. Wij pakken een mooring op en leggen de boot vast. Biertje schat, ja laten we dat maar doen. Na het biertje ruimen we de boot op. Hoezen om de zeilen heen. Alle lijnen weer op zijn plaats enz., enz. En dan is daar het moment van de champagne die we hebben bewaar voor de oversteek . Proost lieverd op een hele mooie oversteek. En dan is daar opeens de crew van de zwerver ze komen aan boord en heten ons welkom in Suriname. Drinken samen war en vertellen we samen hoe de overtocht was. En zo kan het toch wel verschillen van onze tocht en die van de zwerver. Maar wij komen toch allebei het was een tocht die je zelden zo meemaakt .alles klopte . Maar wij hebben wat voor jullie, heerlijke verse tonijn. Daar zeggen ze geen nee tegen, nemen jullie de vis mee, dan zorgen wij voor de salade en de gebakken aardappelen maken en eten bij de zwerver aan boord. Het was een heel gezellige avond, maar ik viel bijna om van de slaap. Weken hebben we niets gedronken en dan nu wel, ja dat hakt er wel even in. Lekker mijn bedje opzoeken en slapen. Morgen weer een nieuwe dag.